
Լու Սյուն | Վայրի Խոտեր
Հույսը Սիրտս առանձնապես միայնակ է։ Բայց այն խաղաղ է. ազատ սիրուց կամ ատելությունից, սիրտս անգույն ու անձայն է։ Ես երևի մեծանում եմ։ Այն, որ…
ԸնթերցելՀույսը Սիրտս առանձնապես միայնակ է։ Բայց այն խաղաղ է. ազատ սիրուց կամ ատելությունից, սիրտս անգույն ու անձայն է։ Ես երևի մեծանում եմ։ Այն, որ…
ԸնթերցելԵս, փշաքաղ, կայի, ինքս իմ դեմ մեջքով, բրդակալած դունչս ոռնալու էր հակվել, Սակայն իմ ձախ ուսին գայլակարապ էջքով համբույր իջավ հանկարծ, ու երկինքը փակվեց։…
ԸնթերցելԱՆՍԱՀՄԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ Տեսնու˚մ ես այս ձեռքերը։ Նրանք հող են չափել, իրարից զատել հանքանյութեր և հացահատիկ, պատերազմ արել ու խաղաղություն կնքել, տապալել տարածությունները՝ բոլոր ծովերի և…
ԸնթերցելՔարերի կույտի տակ փռված ձեռք հիշեցնող փշոտ թուփ է։ Կողքին՝ դեղնած խոտածածկույթ։ Հետո պատն է ու պատուհանից գլուխը հանած Ֆրիդան։ Ներկած հոնքերի տակից անփայլ…
ԸնթերցելՄարմինդ ասեղնագործված է մարմնիս երակներդ՝ շղթայված երակներիս ու երազդ՝ սիրահարված ենթագիտակցությանս: (շղթաներով ամրացված ենք նույն տարածությանը) Մատներս փաթաթված մատներիդ ու ձեռքդ՝ ծնկներիս վրա վախերդ…
Ընթերցել(Պատմվածք «Դեպի արևն էին գնում» պատմվածքավեպից) Երկու դարակների չխկոցից ու դրանց հաջորդած «վա՛յ, բոզ ինիմ»-ից հասկացա, որ խմիչքը պրծել ա: – Յաշա՛, հեչ բան…
ԸնթերցելԻնչո՞ւ ենք մխիթարում որդուն, որ անհայր մնաց, կնոջը, որ այրիացավ կամ թոռանը, որ էլ պապ չունի: Մինչդեռ մեռնողը միաժամանակ առանց կին, որդի ու անթոռ…
ԸնթերցելՄաս 1-ին Հուսալքություն Մոնին վատ էր: Թափթփված տեսքով, արագ, մոլորված քայլում էր: Յոթ օր չէր լողացել, մազերը յուղոտ էին, վերարկուն՝ ճմռթված, դեմքն՝ անշպար, ունքերն՝…
Ընթերցել