Պոեզիա

Զավեն Բեկյան | Լիալուսինը

ԼԻԱԼՈՒՍԻՆԸ Մի կույր ծերունի դողացող մատների մեջ երկա՜ր շոշափում էր ոսկեդրամը՝ ուռուցիկ նիշերով իր հարգը հասկանալու համար ․․․ Մի լուսնոտ տղա փախել էր անկողնուց՝…

Ընթերցել