Լուսին Ստեփանյան

Սուտ է Հասկանո՞ւմ ես քամու զմրսած հառաչը Պատերազմը կնճռոտած դեմքով դեռ վայրահաչում է Իսկ մարդիկ գրատախտակին ծեփված կավիճ են Գրվում, ջնջնվում են ճերմակ-ճերմակ ոտնահետքերը…

Թերևս Նվիրում եմ քեզ անիմանալիներից սկսած մինչև իմանալիներս Անքննելիներից սկսած մինչև քննելիներս Անբացատրելիներից սկսած մինչև բացատրելիներս Աննկարագրելիներից սկսած մինչև նկարագրելիներս Չպարզաբանվողներից սկսած մինչև պարզաբանելիներս:…