Պոեզիա

Երկինքն անխռով ու մոխրագույն էր, Իսկ տերևները՝ չորացած ու ծեր։ Խշխշում էին, դառնում փշուրներ։ Դրսում աշուն էր, թախծոտ հոկտեմբեր։ Անցյալի ծոցում թաղված մի գիշեր,…

Լոյս տեսաւ իսթանպուլահայ բանաստեղծուհի Լեռնա Գարագիւթիւքի բանաստեղծութեանց երկրորդ հատորը՝ «ԱՆ Է ՈՐ ԿԱՅ» (Իսթանպուլ, 2019), ՀԱՅԵՐԷՆ ՄԱՏԵՆԱՇԱՐի իբրեւ չորրորդ հատոր (թիւ 4), որմէ ստորեւ…

Այս ցուրտ գիշերվա կեսին, երբ համեմատում եմ ինձ նախամարդու հետ, փայտյա վառարանն իմ Աստվածն է: Քարանձավից սկսած կյանքը խտացել է կրակի մեջ, կրակի շուրջ…

Մենելաոս Լուդեմիս Սպասում Սպասում եմ քեզ: Մի հարցրու ինչու Մի հարցրու, թե ինչու է մեկը սպասում Ով սպասելու ոչինչ չունի, Եվ այնուհանդերձ սպասում է:…

ես քաշանցի եմ ապրուստս վատ չի: մի կտոր հաց ունեմ, մի պուճուր խելք, ասեղի ծայրի չափ ճաշակ: մայր ունեմ, որ լավն է ծառի տերևից:…

Մեղադրիր ինձ, որ ժլատ եղա ես քո նկատմամբ… Շեքսպիր   այս անդուռ ցերեկն էլ մնաց հիշողության փլատակների տակ, հավատի մոմը չփրկեց նրան… նեղադրիր ինձ,…

    Նվիրում  եմ ՝ Տ. Զորյանին Արևում էր ու քամին ավազահատերը ջրի ցողերի հետ քշում – լցնում էր մեր կանաչ աչքերը։ Նա ինձ…