Զարուհի Բաթոյան

Ցուրտ է, բացօթյա սրճարանները դատարկ են, բոլորը տանն են համբուրվում՝ նախապատվությունը տալով իրենց կանանց։ *** Ես հեղափոխություն չեմ տեսել, Չեմ էլ տեսնի երևի Բայց…

Անծանոթ և քնքուշ մեկը լուռ օգնում է ինձ հեռանալ քեզանից։   *** ժամերն առաջ տվեցին, աշխարհի մյուս ծայրում մի քիչ մոտեցար ինձ:   ***…

Մեր չհանդիպած օրերի արանքում, նորից ինձ անծանոթ հագուստով ես, և անիմաստ է հարցնել՝ «նո՞ր է…»   *** Երբ այլևս չլինեմ քեզ ոչ ոք չի…

Անմոռուկ Ինձ մոռանալն այնքան հեշտ է. Ես չեմ քայլում հանդիպակաց փողոցներով, սրճարանում պատահաբար ինձ չես գտնի: Նեղ ու փոքրիկ այս քաղաքում ինձ մոռանալն այնքան…