Ժակ Պրևեր | Վերացական արվեստ

Տհաճորեն զարմանալով որ ապրում է
հազիվ բավարարված այն բանով որ մեռած չէ
խոսքն իր նա երբեք կյանքին չի ուղղում
Ներողություն ասելու ու հայցելու մեջ նրբերանգ կա
Գլուխն առած ձեռքերի մեջ վրձինները կազմ ու պատրաստ բայց գույնն այնքան հեռու
կանգնած իր գեղանկարչական կտտանքների նկարակալի առջև նա ինքն իրեն նայում ու զննում է կտավի հայելու մեջ ուր մեծամոլության մկնասարդը հյուսում ու կրկին անվերջ հյուսում է իր գեղագիտական մտահայեցողության գլուխկոտրուկային պատճենատիպը
Վերացարկել կովին նրանից կաթ կորզելու և այդ կաթից ստանալու համար այն խոտի ծեղի դիմանկարը որ որոճացել է այդ կովը
Սակայն
երկաթյա արևածաղիկներ են ծփում
Պրովանսում
Կալդերի այգիներում
Սակայն
անձրևի տակ հեռագրասյանը հենված Բրաքի հեծանիվը շնորհակալություն է հայտնում փայլատակմանը
Սակայն
Կլոդ և Պալոմա
Պիկասոները իրենց նեղություն չեն տալիս որ հրեն շրջանակը և նրաևից կենդանի դուրս գան
Սակայն
Քնած գնչուհին դեռևս Դուանիե Ռուսսոյի մասին է երազում
Սակայն արևի շողերի դաշույնը Միրոյի բնանկարների ուշացած թռչնին են դեռևս վիրավորում
Սակայն
Ֆլորենցիայում
Բոտիչելիի դիմանկարներից մեկում շուրթերի միջև նկարված ծաղիկների շունչը
միշտ նույն բույրն ունի ինչ Վիվալդիի գարունը
սակայն այսօր
Անթիբների լիակատար լույսի ներքո
Փարիզի պատկերասրահներից մեկում

Նիկոլա Ստալի կտավի դիմաց կանգնած
երազների արյամբ սարսափած ու դողդողացող երեխան
մռմռացնում է շուտասելուկը հարազատ
Մահը կյանքի մեջ է կյանքը մահին օգնելիս
Կյանքը մահի մեջ է մահը կյանքին օգնելիս

Թարգմանությունը ֆրանսերենից` Թագուհի Բլբուլյանի