Նայիր գիշերը
ահա նայիր գիշերը
երեխաներն այնպես են քնած,
որ նոր, մեծ պատերազմը դառնում է անհնար։
Ձեռքերով ծածկած
իրենց վախկոտ նապաստակներին, քաջ արջուկներին,
կամ գրկած սիրելի
անկյունը բարձի
ոտքերը փռած այս ու այն կողմ
ամենաաներևակայելի դիրքերում քնած են
երեխաները։
Նրանց դեմքերին ժպիտն է
անցած օրվա
թե գալիք ցավը`
ով գիտի
բայց շրթերի անկյուններին
բերել է թռչնիկը
քնքուշ թևերը հանգիստ քնի։
Այնպես վստահ են
քնած երեխաները
որ նոր, մեծ պատերազմը դառնում է անհնար։
Ու ցանկացած պատերազմը։
Եվ դրա համար
ավելի սարսափելի է
դրա հնարավորությունը։
1967 թ․
հարցուպատասխանի երեկո
– որտե՞ղ ենք մենք հանդիպել,-
նա ինձ մեղմիկ հարցրեց
– դու դա մոռացե՞լ ես
թռչունների մեջ
նախ ագռավների մի երամում
ինչպիսիք կան ամեն անկյունում
– այդ դեպքում ինչու՞ են թևերդ թաց:
– ծովի վրայով մեր թռիչքից
2001 թ․
պրեմիերա
աշնանային թարմ լճակի վրա
ոտաբոբիկ պարող դերասանուհի
որ ընդհանրապես չի սառչում
ու լճակն ընդհանրապես չի սառչում
անցողիկը ճախրում է հավերժում
և երկուսն էլ ընդհանրապես չեն սառչում
2000 թ․
Թարգմանությունը լատվիերենից՝ Աշոտ Գրիգորյանի
