© Կարեն Անտաշյան
Մայիսի 17-ին օղակաձև զբոսայգում` Վահան Տերյանի արձանի հարևանությամբ,
տեղի ունեցավ բանաստեղծ Հուսիկ Արայի «Աստծո հետ խոսելու ժամանակը» պոեմների և բանաստեղծությունների ժողովածուի շնորհանդեսը: Սա հեղինակի 5-րդ գիրքն է, այս տարի լույս կտեսնեն ևս երկու գրքեր:
Գրական գործունեության գրեթե 30 տարիների ընթացքում, հեղինակն առաջին անգամ է շնորհանդեսի միջոցով ներկայանում գրասեր հասարակայնությանը և որոշումը բացատրում` ժամանակը եկել էր:
«Աստծո հետ խոսելու ժամանակը» գրքում բանաստեղծը քննում է բոլոր այն ժամանակներ, երբ դիմել ու դիմում են Աստծուն: Բարձրյալին դիմելու ժամանակ յուրաքանչյուրին է տրված, այժմ հերթը բանաստեղծինն էր: Հեղինակը իր խոսքն ունի ասելու Տիրոջը, որի հետ երբեմն վիճում է, երբեմն հաշտվում, միշտ սիրում ու հրաշալի հասկանում, որ Բարձրյալը միշտ ներկա է:
Իրականությունը, երազանքները, նաև կայքնի խրթին էջերը, ներկայի, անցյալի և ապագայի լինելիության փիլիսոփյությունը Հուսիկ Արան մեկնում է բանաստեղծական ազատ տողերի միջոցով:
Եվս մեկ գիրք հայ ժամանակակից գրականության անդաստանում, ևս մեկ գիրք հանձնված ժամանակի և ամենքի դատին:
Հուսիկ Արան բանաստե՛ղծ է յուզաթաթաւ ու ներհուն։ Ինքնամուղ մութին մէջէն լոյս ճառագայթող։ Բեկուն ու զօրեղ։ Իմաստութիւնը բազմահմայ զգայնութեան լարերու կպցուցած։ Հրաշալի պատկերներով ու մանաւանդ բանաստեղծութեան արուեստին պահանջած տիսիփլինով ու ներսոյզ ռիթմով։
Աստուա՛ծ ալ,յուսաբեՌ Հուսիկ Արային հետ խօսելու հրճուանքը ունի։