Գրանիշ

Հազար ինը հարյուր ութսունչորս թվականի ամառ. Միջերկրականի ափը հեղեղված է մարդկացով: Ասեղ գցելու տեղ չկա: Հանուն երեխաների ձեռնարկեցի այս ճամփորդությունն ու փոշմանեցի: Փիրուզե ծովն…

Նա խալի էր: Եղածը՝ խալի էր: Այն էլ՝ գործարանի: Անգամ ձեռագործ չէր: Ուղղակի կավրոլիտների մեջ միակ խալին էր եղել: Այն կավրոլիտների, որ լինոլյումի գործարանում էին…

Լռություն էր… Նա նայում էր առաստաղին, որը դրսում ընթացող մեքենաների լույսերից վերածվել էր կտավի: Լույսերը շոյում էին մերթ մերկ ու սառը առաստաղը, մերթ վազում…