Անուշ Սարգսյան

Մութ սենյակում, որտեղ պինդ-պինդ քաշել ենք վարագույրները, սեղանի չորս կողմում նստել ենք չորս հոգով։ Ես, քույրս, քրոջս դասընկերուհին ու մորքուրիս աղջիկը։ Սեղանի մի անկյունում…

Հիշում եմ, մի հինգ տարի առաջ ինձ վիճակված էր գրողներ Բունինի ու Ֆյոդորովի հետ մեկ օրով մեկնել Իմատրա քաղաք: Մենք վերադառնում էինք ուշ գիշերով:…

Ինձ համալսարան ընդունել է տվել տատս: Մայրս ծնել-սնել, մեծացրել, հիվանդ ժամանակ կտրել ականջիս ցավը, գնացել ծնողական ժողովներիս, ուղեկցել բոլոր քննություններիս ու համերգներիս, բայց համալսարան……

ԱԼԲԵՐՏ ՈՍԿԱՆՅԱՆԸ ծնվել է 1957 թ․, բնակվում է Ստեփանակերտում։ Պաշտոնաթող գնդապետ է, Արցախյան ազատամարտի մասնակից։ Գրում է ռուսերեն։ Հայտնի է և ակտիվորեն տպագրվում է…

Աննան երկար ժամանակ չէր կարողանում ուշքի գալ։ Տղամարդն այլևս չէր հանդիպում իր ճանապարհին։ Նա, ում ստվերը իր քայլերը լուսավորում էր փոքրիկ գրպանի լապտերով, այլևս…

Մանեն գավաթը դնում է սեղանին. -Ահա Ձեզ սուրճ, մադամ: Մանեն միշտ է հեգնոտ, երբ խոսքը իմ գրելուն է վերաբերում: Նրա համար իմ գրելը նման…

Մի արձան կա Վանաձորում, որը հանդիպեցնում է փոքրիկ քաղաքի ժամանակները, հեռացողներին ու վերադարձողներին: Երբեմն այն կարող է պարզապես ժամադրության վայր դառնալ: Իսկ ավելի հաճախ…