Զավեն Բեկյան

Անցյալ դարի ութսունական թվականներին, «Գարուն» ամսագրում աշխատելու ժամանակ երջանկահիշատակ Վազգեն Սարգսյանն ինձ տվեց թարգմանելու մոլդովացի՝ այն ժամանակ երիտասարդ բանաստեղծ (այժմ ՝ Մոլդովայի գրողների միության…

ՊԱՆԱԹԵԱ Հորիզո՜նն, ուր հզոր մարմարն է ճերմակ բոցկլտում – և ողորկ ֆասադն Ապարանքի աստվածությու՜ն է ճառագում ․․․ Երթը, ե՜րթը լուսաճառագ կիսաստվածների կոհորտայի, որին կենտավրոսների…

ՆԱՊՈԼԵՈՆ Ծնվել մի կղզում և մահանալ կղզում մի ուրիշ։ – Կորսիկայից Սուրբ Հեղինե՝ հարյուր օր ընդամենը․․․ Ծնվել, գալ մի Անհայտությունից և մահանալ, գնալ դեպ…

ԺԵՐԱՐ ԴԸ ՆԵՐՎԱԼ Չափազանց իրականի՝ պոետական աշխարհի փողոցներում, ուշ ժամին, Վեներայի գազալամպերի աղոտ լույսի տակ, հետապնդել Հրո Դուստրերից մեկին – ապա հոգեբուժարանի սառցե ցնցուղի…

ԱԳՌԱՎՆԵՐԸ Հեռո՜ւ- հեռավոր Իսպանիայից, գուցե հենց դուենդեի սև խորքից սևազգեստ թռած, մահվան մարմարիոնե ելուստների վրա` ասես խարտաքարի վրա հղկած ակնագնդերով ածխաբոց, – թռա՜ն –…

Քառատողով գրել, երբ ջահել չես արդեն – դա նույնն է` ինչ ծերը դիմի ձեռնափայտին… Քանզի տողը ազատ խոյանքի է տանում, ազատ ռիթմն` անկաշկանդ սանձարձակության,…