Գրական համայնք
Փոխհրաձգությունը մարեց։ Մարտադաշտում հետզհետե տարածվեց լռությունը։ Մոտենում էր երեկոն, և մառախուղը, այդ բուլղարական խոնավ ձմեռվա հավերժական մառախուղը պարուրեց շրջապատը։ Ամեն ինչ, որ փոքր ինչ…
Ընթերցել
Հրաժեշտ Աշնանային անձրևոտ օրը հրաժեշտ եմ տալիս տղայիս: Ձեռքով եմ անում: Մաղմղում է աներես անձրևը: Թափանցում ամենուր: Դարձյալ հրաժեշտ եմ տալիս: Ներքևից ինձ է…
Ընթերցել
Վիրավորը երբեք չէր մտածել, որ աստղերի լռությունը զարհուրելի կլինի։ Մանուկ ժամանակ աստղերն ամեն օր էին խոսում իր հետ, պատմում անծայրածիր երկինքներում թևածող խաղաղության հեքիաթը։…
Ընթերցել
Fetter Spiritini Fetter Spiritini․ Փորձում եմ հասկանալ ոչինչ չասող այս տառերը: Այրում են ուղեղս և չեն լքում Նոյեմբերյան այդ պայծառ առավոտյան: Բացում եմ պատուհանը….
Ընթերցել
Առաջ-ետ, առաջ-ետ, ամեն Աստծո օրը։ Շնիկով տիկինն անցել է 80-ի սահմանագիծը։ Պահպանված դեմքը թեթևակի ակոսում են մանր կնճիռները, որ չի աղավաղում անցյալի գեղեցկության նուրբ…
Ընթերցել
–Էս ի՜նչ սիրուն ես, – համարյա բղավեց Լյովը, – երբ հավասարվեցին։ –Իսկ դու նույն գիժն ես, – ասաց աղջիկը։ Անցնում էին դպրոցին հարակից մայթով։…
Ընթերցել
Նրա մոխրագույն աչքերը մի պահ կարող էին խորհրդավոր ու աններողամիտ լինել, իսկ հաջորդ ակնթարթին անհետանալ դատարկության մեջ: Նա հաճախ էր ծիծաղում։ Երբ ծիծաղում էր,…
Ընթերցել
Առավոտը հաց է բուրում Մռայլ ծերունին առավոտյան թարմ հացի բանբերն է: Հացը նրա մազոտ ու անկենդան ձեռքերին, անկյանք աչքերում ու ցելոֆանի մեջ այլ բուրմունք…
Ընթերցել
Ես գիտության մարդ եմ, սիրում եմ նորարարություններ ու փորձեր: Դրանք մեր կյանքի շարժիչ ուժն են: Բայց ասում են, թե կանայք ևս շարժիչ ուժ են:…
Ընթերցել
Վերջին տերևը Ամայացավ ծառը: Մեկիկ-մեկիկ դուրս հոսեց կյանքը: Աշնանային քամին ավետեց աղետը: Առավոտյան վերջին տերևը թափով ընկավ հաց որոնող մեռած շան վրա և նստեց…
Ընթերցել