Դմիտրի Բիկով | Ձեր երջանկությունը ցուցադրական է՝ գրեթե զզվելի

Դմիտրի Բիկովը ռուսաստանցի լրագրող է, պոետ, արձակագիր, գրականագետ, հասարակական գործիչ և ուսուցիչ: Հայտնի է հակապուտինյան դիրքորոշմամբ, ընդիմադիր հայացքներով: Դասավանդում է Մոսկվայի դպրոցներում: Ըստ նրա՝ ուսուցչությունը առավել կարևոր է, քան իր մյուս մասնագիտությունները:

Իրականում սիրել եմ միայն քեզ իմ մտապատկեր

Իրականում սիրել եմ միայն քեզ իմ մտապատկեր,

Սիրելի կանայք ունեին քո գծերը

Եւ դա հաշտեցնում էր մեզ:

Եվ մինչ դու այնտեղ էիր, քո կրքերին գերի,

Եվ թռչում էիր Օրսի ու Պռադոյի միջև,

Ես քո փշրանքներն էի հավաքում.

Պետք է խոստովանել՝ շատ դաժան զբաղմունք էր:

Մեկը անխիղճ էր, մյուսը դժբախտ,

Երրորդն ամեն ինչ փաստել էր ուզում,

Մեկին ես էի անսահման սիրում,

իսկ մյուսը ինձ …

(Միասին այլևս չեն պատահում):

Իսկ ինչո՞ւ երբեք ձեզ չեմ հավաքել:

Որովհետև Աստված նույն սխալը նորից չի գործում:

Մեկը վարսերն էր ծածանում,

ճիշտ քեզ նման.

Եվ նույնիսկ հոգիդ,

որին հասել էի

երեք տանջալի փորձություններ հաղթահարելուց հետո,

Մարմանավորվել է բոլոր ծաղիկների

Ու անսարք հեռախոսների մեջ:

Իսկ դու վախենում էիր, թե կարոտելու եմ,

Եվ ինձ ողորմությամբ եմ կերակրելու:

Իսկ տարափնե՞րը, գնե՞րը, նահատակնե՞րը,

թողարկումնե՞րը:

Աստված քեզ հետ.

դու միշտ ինձ հետ ես թանկագինս:

Ես չեմ կարող թաքնվել որևէ տանիքի տակ

 Ես չեմ կարող թաքնվել որևէ տանիքի տակ:

Իմ արդարամտությունը գնել եմ տառապանքներով և

չեմ ազգակցել ո՛չ այս բացահայտ եկվորներին,

ո՛չ էլ ինքնահռչակ բնիկներին:

Ինչպես տաղերգու իշխանն է փաստել՝ ոչ մի կողմում

պատիվ չկա:

Ճիշտ այդպես էլ ես եմ:

Իմ համեստ ուժերով չեմ կարող կռվել

երկու, ավելի ճիշտ չորս…

չէ՛ արդեն վեց մամլիչների դեմ:

Ո՛չ մեր վերնախավի սերուցքը,

Ո՛չ էլ ազնվականների խղճուկ ժառանգները,

այլ միայն ես եմ հայում ճշմարտությունները,

Եվ զգում սուտն ամենայն:

Տեսածս ամոթալի է այնքան,

որ չար արցունքներն ինձ կուրացրել են:

Բացի քերթությունից, ուրիշ ոչինչ չեմ կարող անել մտքով,

(չնայած մնացածն ունայնություն է),

և այս խորթ տափաստանում

գորշ գայլին տանջել եմ այնքան,

որ ոտքերի մեջ ուժ չի մնացել և դրանցով եմ սնվում:

Եթե այնտեղ նշել են ինձ,

ուրեմն այստեղ թանաք եմ որձկացել:

Գումարը հոգնել է տեղափոխությունից:

Ես չափից շատ բան եմ տեսել,

Որ սիրեմ հայրենիքը,

Բայց չեմ կարող թույլ տալ,

որ այն վերջնականապես ձանձրացնի ինձ:

Սրան գումարած ես շատ համբերատար եմ,

նիրհելու համար,

Եւ շատ համառ՝

Հայրերի հավատին վերադառնալու:

Այս ամենը ինձ հիանալի տարեգիր է դարձրել՝

չնայած հայրենիքը վերջում ինձ գրողի ծոցն է ուղարկելու:

Ինչ վերաբերում է սիրելուն,

ապա այստեղ ևս

Մոսկվայի մյուս պոետներից ավելի բախտավոր եմ:

Բոլոր նրանք, ում ցանկացել եմ,

Միշտ ասել են, որ պատրաստ են ինձ անվերջ լսել,

բայց միշտ մերժել են ինձ հետ քնել:

Բարեբախտաբար ուրիշներն էլ կան,

Բայց նրանց տանել չեմ կարող:

Միշտ զերծ եմ եղել սուրբ խաբեությունից:

Փառք Աստծո, կա և երրորդ տեսակը:

Սրանց ես տանջում եմ այնպես,

Որ կարելի է դիտարկել առաջնային զոհեր:

Ինչպես շրջանակը ջարդող Դորիան Գրեյի նկար,

կամ օտարի գերեզմանափոր,

ու ընտանիքիս տանջարար,

ես ամեն առավոտ արթնանում եմ

ցավոտ վերքերով:

Եւ սա այն ամենն է,

ինչին ես հասել եմ երեսունյոթ տարեկանում:

Այստեղից էլ կյանքիս փորձառությունը,

Ժանրային գունապնակն ու վերնախավին հայհոյելը,

Գումարած արգասաբեր լինելս:

– Իրականում, ինչի՞ց եք բողոքում:

– Ճիշտն ասած՝ չեմ բողոքում, հպարտանում եմ:

Ձեր երջանկությունը ցուցադրական է՝ գրեթե զզվելի

Ձեր երջանկությունը ցուցադրական է՝

գրեթե զզվելի:

Այնքան նենգ է,

այնքան հրեշային, ժպիրհ և ամոթալի,

Որ իսկապես ամոթ է էլի:

Այդպես սնանկն է հրճվում

չոր հաց գտնելիս,

կամ դպրոցականը՝

ծեծը հաղթահարելիս,

կամ էլ ստրուկը, մի փոքր բլուր ելնելիս,

կամ անտաղանդ հեղինակը, որ սպրդել է

ամսագրի հավաքածուում:

Այդպես դուքսն է հրճվում պոռնիկի հետ ամուսնանալիս:

Այդպես փոքրիկն է հրճվում, երբ կեղտոտ մի գտածո,

անգիտակից բերանն է տանում.

– Ահա՛, ահա՛:

Իսկ իմ երջանկությունը ցորենի հատիկներ է կտցել,

բայց դա այնքան ամոթալի էր,

որ ամեն անգամ դուրս գալով հավաբնից,

անդադար ներողություն եմ խնդրել,

ճկվել, խոնարհվել, ներում հայցել,

ու ինքս ինձ խնամքով ծանակել:

Միայն թե ձեզ չհրահրեմ,

խռովեմ կամ վիրավորեմ,

առավել ևս՝ մարտի բռնվեմ:

Այո, իմ հոգին նույնպես երգել է,

Ծաղկել ու ընդարմացել:

Երջանկությունը՝ շատ դժվար գործ է:

Ես գիտեմ՝ ուրիշից չեմ սպասում:

Թարգմանությունը ռուսերենից՝ Շավարշ Ազատյանի