Թող լինի
Երբ կորցնում եմ ինձ ցավերում,
Մայր Մերին է այցելում,
շշնջում բառեր իմաստուն՝ թող լինի։
Նա մթության ժամին
կանգնում է ուղիղ իմ կողքին,
շշնջում բառեր իմաստուն՝ թող լինի։
Թող լինի,
թող լինի,
թող լինի,
թող լինի։
Շնջում բառեր իմաստուն՝ թող լինի։
Երբ մարդիկ կոտրված սրտով,
ապրում են անվրդով։
Կլինի պատասխան՝ թող լինի։
Չնայած նրանք հեռու են,
մի օր գուցե հանդիպեն։
Կլինի պատասխան՝ թող լինի։
Թող լինի,
թող լինի,
թող լինի,
թող լինի։
Երբ գիշերն ամպոտ ու թաց է,
մի լույս ինձ վրա դեռ շողում է։
Շողա՛ մինչ վաղը՝ թող լինի։
Արթնացա ձայնից երգի,
Մայր Մերին եկավ այցի։
Ոչ մի ցավ չի լինի։
Թող լինի,
թող լինի,
թող լինի,
թող լինի։
Ոչ մի ցավ չի լինի։
Թող լինի,
թող լինի,
թող լինի,
թող լինի։
Շշնջում բառեր իմաստուն՝ թող լինի։
Մինչ իմ կիթառը լալիս է մեղմ
Քեզ եմ նայում ու տեսնում, որ սերն ամեն քնած է այնտեղ։
Մինչ իմ կիթառը լալիս է մեղմ։
Նայում եմ հատակին ու տեսնում, որ ավլել է պետք։
Իմ կիթառը դեռ լալիս է մեղմ։
Չգիտեմ՝ ինչու դու սերդ ճմռթել ես։
Մեկը քեզ ստրկացրեց, առավ ու ծախեց։
Աշխարհին եմ նայում ու նկատում՝ այն դառնում է շեղ։
Մինչ իմ կիթառը լալիս է մեղմ։
Սխալներով է սովորել պետք։
Իմ կիթառը մեղմ լալիս է դեռ։
Չգիտեմ՝ ինչպես դու փոխվեցիր։
Այլասերվեցիր ու շեղվեցիր։
Դու պարզապես չզգուշացվեցիր։
Քեզ եմ նայում ու տեսնում, որ սերն ամեն քնած է այնտեղ,
մինչ իմ կիթառը լալիս է մեղմ։
Քեզ եմ նայում.
իմ կիթառը դեռ լալիս է մեղմ։
Միշել
Միշել, ma belle,
չկան սազող բառեր սրանցից ավել։
Իմ Միշել։
Միշել, ma belle,
Sont des mots qui vont très bien ensemble
Très bien ensemble
Սիրում եմ, սիրում եմ, սիրում եմ քեզ։
Ընդամենը սա կասեմ,
մինչև գտնեմ միակ բառերը, որ կհասնեն քեզ։
Միշել, ma belle,
Sont des mots qui vont très bien ensemble
Très bien ensemble
Ինձ պետք է, ինձ պետք է, ինձ պետք է,
որ տեսնես, ինչքան թանկ ես։
Մինչև տեսնելդ
հուսամ՝ դու հասկացել ես։
Սիրում եմ քեզ։
Ես ուզում եմ, ուզում եմ, ուզում եմ քեզ։
Կարծես հիմա դու գիտես,
որ մի օր կհասնեմ քեզ։
Մինչև դա անելս պատմում եմ, որ լսես։
Միշել, ma belle,
Sont des mots qui vont très bien ensemble
Très bien ensemble
Եվ ես կասեմ միակ բառերը, որ կհասկանաս, իմ Միշել։
Երեկ
Երեկ բոլոր իմ ցավերը թվում էին հեռու։
Այսօր նրանք եկել են մնալու։
Օհ, ես հավատում եմ երեկվան։
Ինչ եղել էի առաջ, կեսն էլ չմնաց հանկարծ։
Մի ստվեր ճոճվում է ինձնից կառչած։
Օհ, երեկը եկավ հանկարծ։
Ինչո՞ւ նա պետք է գնար։ Չգիտեմ. ինձ ոչինչ չասաց։
Մի սխալ բան ասացի, հիմա երեկ լիներ, երանի՜։
Սերը երեկ հեշտ խաղ էր թվսւմ,
իսկ հւմա կորչելու տեղ եմ փնտրում։
Ինչու՞ նա պետք է գնար։ Չգիտեմ. ինձ ոչինչ չասաց։
Սխալ մի բան ասացի. հիմա երեկ լիներ, երանի՜։
Սերը երեկ հեշտ խաղ էր թվում։
Հիմա կորչելու տեղ եմ փնտրում։
Օհ, ես հավատում եմ երեկվան։
Մմմմ մմմմ մմմմ մմմմ մմմմ….
Մի բան
Մի բան իր քայլվածքում խելաքահան է անում այնպես, ինչպես ոչ ոք չի կարողանում։
Այլ է մի բան նաև իր սիրախաղում։
Չեմ ուզում լքել նրան հիմա։
Հավատում եմ անվերապահ։
Մի տեղ իր ժպիտում նա գիտի.
ուրիշի մասին չեմ մտածում իրենից բացի։
Մի բան իր ոճի մեջ հուշում է այդ մասին։
Չեմ ուզում լքել հիմա։
Հավատում եմ անվերապահ։
Դու հարցնում ես ինձ՝ սերն իմ կխորանա։
Չես իմանա, չես իմանա։
Մոտս մնա ու կերևա։
Չգիտեմ, չգիտեմ։
Չեմ ուզում լքել հիմա։
Հավատում եմ անվերապահ։
Եվ ես սիրում եմ նրան
Նրանն է իմ սերը ողջ։
Սերն ամբողջ։
Թե սիրուս տեսնեիր,
դու էլ կսիրեիր։
Եվ ես սիրում եմ նրան։
Տալիս է ինձ ամեն բան
քնքշորեն։
Իր բերած համբույրը
տալիս է ինձ։
Եվ ես սիրում եմ նրան։
Մի սեր նման մերին
երբեք չի մարի։
Քանի դու կաս իմ կողքին։
Վառ են աստղերը փայլում,
երկինքն է մթում։
Սերն իմ այս չեմ գտնի մահում։
Եվ ես սիրում եմ նրան։
Վառ են աստղերը փայլում,
երկինքն է մթում։
Սերն իմ այս չեմ գտնի մահում։
Եվ ես սիրում եմ նրան։
Ներսից հաշմանդամ
Կարող ես փայլեցնել կոշիկներդ ու կոստյում կրել,
մազերդ սանրել ու սիրունիկ երևալ,
կարող ես դեմքդ թաղել ժպիտի տակ,
բայց մի բան, որ չես թաքցնի հաստատ.
դու ներսից ես հաշմանդամ։
Կարող ես դիմակավորվել ու դեմքդ ներկել,
քեզ կոչել մարդկային ցեղ,
փողկապ ու օձիք կրել,
բայց մի բան, որ չես թաքցնի հաստատ.
դու ներսից ես հաշմանդամ։
Քո կատուն ունի 9 կյանք
դու գիտես հիմա
իսկ քեզ մոտ կա֊ չկա մի կյանք
շան կյանքը կյանք չէ
Մի պահ դու՛րս նայիր, մայրի՛կ։
Կարող ես գնալ եկեղեցի ու պատարագ երգել։
Կարող ես մաշկիս գույնով ինձ դատել,
մի սուտ ապրել, նախքան կմեռնես,
դու ներսից ես հաշմանդամ.
մի բան դժվար թաքցնես։
Բայց մի բան, որ չես թաքցնի հաստատ.
դու ներսից ես հաշմանդամ։
Բայց մի բան, որ չես թաքցնի հաստատ.
դու ներսից ես հաշմանդամ…
Էլեանոր Ռիգբի
Նայի՛ր այս բոլոր միայնակ մարդկանց,
նայի՛ր այս
բոլոր միայնակ մարդկանց…
Էլեանոր Ռիգբին բրինձ է հավաքում եկեղեցում հարսանիքից հետո,
ապրում երազում,
պատուհանի մոտ սպասում՝
հագնելով դեմքը՝ պահած դռան կողքի սափորում։
Ու՞մ է պետք այդ դիմակը։
Այս բոլոր միայնակ մարդիկ որտեղի՞ց են գալիս։
Այս բոլոր միայնակ մարդիկ…
Ո՞րն է նրանց տեղը։
Հայր Մքենզին
գրում է բառերը քարոզի, որ ոչ ոք չի անսա։
Մոտ էլ չեն գա։
Նայի՛ր նրան.
գիշերով մենակ կարում է իր գուլպան։
Մտածում է մի կարևոր բա՞ն։
Այս բոլոր միայնակ մարդիկ որտեղի՞ց են գալիս։
Այս բոլոր միայնակ մարդիկ…
Ո՞րն է նրանց տեղը։
Նայի՛ր այս բոլոր միայնակ մարդկանց,
նայի՛ր այս
բոլոր միայնակ մարդկանց…
Մեռավ եկեղեցում Էլեանոր Ռիգբին, ու թաղվեց իր անվան կողքին։
Ոչ ոք չեկավ գերեզմանին։
Հայր Մքենզին արդեն հեռու
սրբեց կեղտն իր ձեռքերի։
Չէր մնացել ոչ ոք կենդանի։
Թարգմանությունը անգլերենից՝ Գոհար Գրիգորյանի
