Պատմվածք

Նավապետը հարթեց ականների արկղի տակից դուրս բերված թղթի կտորը և մատիտը թքոտելով՝ գրեց․ «Մտերի՜մս, սիրելի՜ս, հարազա՜տս։ Հեռու ենք ապրում միմյանցից։ Նայում եմ լուսանկարին և…

  Տղամարդը պառկած էր անկողնում։ Տղամարդը մեռնում էր։ Եվ այստեղ երեխա էլ պիտի լիներ, առնվազն՝ մեկը, որովհետև այդպիսին է իրերի կարգը, բայց տղամարդը միայնակ…

Կինը առավոտից հարդարվում էր: Տարիները դեմքի թարմությունը խլելով՝ փոխարենը դրա դեմ կռվելու ու այդ բանը քողարկելու վարպետություն էին տվել նրան: Թեթև նախաճաշելուց հետո կրկին…

I Այժմ, երբ տառապանքների ու զղջման գնով հասկացել եմ, թե ինչպիսի անմտություն է մերժել իրականը հանուն երևակայականի ու պահանջել, երբ ինքդ տալու ոչինչ չունես,…

Երբ գիտես ինչպես սիրել, երբեք չես իմանա` ում: Մհեր Արշակյան Երբ չգիտես ինչպես սիրել, պետք է դեռ սովորել սիրել, որ հետո երբեք չիմանաս ում։…

Ամառվա հանկարծահաս անձրևները չունեցած ծովի բույրն ունեին: Քառասուննոց տապին էրիվանի կարկատած ասֆալտը ոչ մի կերպ չէր հասցնում սառչել և գոլ էր արձակում անգամ լուսադեմին:…

Ինչեր ասես, որ չեն ստանում Ակնաղբյուր գյուղի խանութում: Այ, վերջերս, օրինակ, «Մերկ Մախան» հայտնի կտավի լուսանկարչական արտատպություններն էին ստացել: Մի օր չմնաց: Մի քանի…

Երբ դեռ շատ փոքր տղա էի, ինձ հանձնարարում էին անգիր սովորել Լաֆոնտենի որոշ առակներ և մանրակրկտորեն բացատրում էին յուրաքանչյուրի բարոյախոսությունը։ Սովորածներիս մեջ կար «Մրջյունն…