Ես, անունդ կոկորդումս, խոսում եմ ամեն ինչից,
Ժպտում՝բացակայությունդ օրերումս ու շարունակում ծխել։
Պատշգամբում, որտեղից բոլոր մեքենաներով լքում ես քաղաքին ու ինձ՝
Ես լուռ ծխում եմ հեռացումդ։
Հեռացումի փոշին թևերիս փռված՝
Հաշտության կոչ է անում բացակայությանդ հետ,
Ես, բացակայության կսկիծը կոկորդումս
Վճռում եմ ծխախոտը թքել սրտիս վրա,
Որից հեռանում ես դու։
Ու՞մ է պետք այս բաց դուռը…
Մի տուփ էլ շնչառությանս՝ անունդ չհնչեցնելու համար,
Դուռն էլ ամեն դեպքում թող բաց մնա
Բայց դու հեռացիր, լքիր մարմինն իմ,
Թքիր սրտի վրա, որում ապրում էիր,
Թքիր սիրո վրա էլ
Ասա, որ դու չես կարող
Ասա՝ ոչինչ չի ստացվում,
Ասա, որ նման չեմ քո կանանց,
Ասա, որ կուզեիր մի սովորական քած լինեի,
Ասա, որ վերջին հաշվով այդպես էլ կա,
Ասա մի բան, մի բառ, հնչյուն՝
Գոնե.
Վերջապես՝ ասա, որ էլ չես գալու։
(Կծում եմ լեզուս)
Ասա, որ չես վերադառնա
(Էլի կծում եմ լեզուս),
Բայց հո մեղավոր չի որ անունդ խրվել է բերանումս,
Մետաքսի նման լեզվիս տակ պահում եմ,
Յոթ աշխարհ եմ կտրում անցնում ու մեկ է լուռ եմ,
Արգելել են անունդ տալ,
Ասել են չես լինի
Ասել են չես գա,
Ես հիմա պարտավոր եմ կուլ տալ անունդ հերթական ծխի հետ,
Հերթական քո հեռացումի ծեսով
Պարտավոր եմ օծել օրերս,
Ես պիտի կուլ տամ անունդ
Ես պիտի չսպասեմ քո գալուն,
Պիտի չծխեմ
Չկրկնեմ անունդ …..
