Մհեր Արշակյան | Պսևդոստիխներ

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-1

Ես չեմ կարող քեզ բառեր նվիրել
թեկուզ այն պատճառով,
որ բառերն իմը չեն…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-2

Զբոսանքն ու քունն ամենալավ
բանն են,
որ դու անում ես
առանց ինձ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-3

Երբ ես քեզ կարոտում էի,
դու դեռ չկայիր…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-4

Եթե սիրում ես ինձ,
ինչու՞ ես միշտ նույնը…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-5

Քո մնալու հոմանիշը
չվերադառնալն է…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-6

Եթե դու միայն ինձ կարոտեիր,
ես քեզ միայն չէի սիրի…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-7

Տեր Աստված,
նույնիսկ քեզ չէր խանգարի
կասկածել…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-8

Դու հիմա ավելի հեռու ես,
քան՝ երբ չկայիր…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-9

Չնվիրված ոչ մի աստղ
չպետք է մնա երկնքում…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-10

Վերջապես
ստացա բոլոր այն նամակները,
որոնք դու չգրեցիր…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-11

Ինձ
չվիճակված տառապանքներից
դու ամենածանրն էիր…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-12

Տարվա մեջ մի օր կար
ու նա քեզ հետ դուրս եկավ
տարուց…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-13

…կանչում եմ քեզ կանաչելու…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-14

Սիրում եմ,
երբ ապրում եմ հետմահու…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-15

Երբ դու չկաս,
կան միայն մարդիկ,
բայց երբ դու կաս,
կա ամբողջ աշխարհը…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-16

Ինչու՞ են քեզանից հետո
բոլորը դու,
երբ քեզանից առաջ
նույնիսկ դու
դու չէիր…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-17

Դու բառն ես,
որը ես դեռ չեմ վերջացրել:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-18

Երեկ այնքան շատ գրեցի քեզ.
տողերս ցավում են:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-19

Սարսափելի է քեզ կորցնել այնտեղ,
որտեղ դեռ չես եղել…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-20

Կսիրեի՞ քեզ նորից: Այո, կսիրեի:
Կսիրե՞մ քեզ նորից: Ոչ, չեմ սիրի…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-21

Կյանքս իր տեղում է՝
որտեղ վրիպեցիր:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-22

Ես քո հանդեպ
ոչ արդար եղա, ոչ էլ անարդար,
ես քո հանդեպ ուղղակի եղա:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-23

Ոչ կյանքն եմ սիրում,
ոչ քունը՝ անկյանք:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-24

Միակ նվերը, որ
ճակատագիրն անում է ձեզ,
խլելն է…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-25

Վերևում ոչ ոք չկա,
բոլորը ներքևում են՝ տարբեր
խորություններում…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-26

Բանաստեղծություն է այն ամենը,
որտեղ ապրելու գործիքները քիչ են…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-27

Ես սիրել եմ
Աստվածաշունչ կերածի դեմքով մի
աղջկա…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-28

Միայն իմ մտքով կարող էր անցնել,
որ քեզ չեմ սիրում…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-29

Ես մեռել եմ երեք աշուն
անընդմեջ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-30

Ես քեզ սիրեցի,
որովհետև դու նման չէիր
ոչ մեկին։
Հիմա դու նման ես բոլորին,
որոնց չեմ սիրում։

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-31

Նա մի աղջիկ էր,
առանց որի
նույնիսկ ուրիշի հանդեպ սերն
իմաստ չուներ։

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-32

Միշտ վճարում ես
այն սիրո համար,
որն անձամբ չես սիրել…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-33

Մենք
չափազանց երկար սիրեցինք
ուրիշներին,
որոնք սիրում էին ոչ մեզ:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-34

Քեզ ամեն օր կասեմ,
որ դու գեղեցիկ ես,
բայց, ի վերջո, դու դա լսելու ես
առաջին անգամ:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-35

Ժամանակին ինձ քիչ չեն սիրել,
բայց ինձ երբեք չեն սիրել ժամանակին:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-36

Նա հոգեկան հիվանդ էր,
որովհետև չէր խելագարվում…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-37

Ես ու՞մ մոտ լռեմ նրա մասին,
որ իմ լռությունը չբամբասվի…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-38

Սեր չկա ու ես քեզ սիրում եմ:
Բա որ լիներ, ի՜նչ կանեի…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-39

Մի լռիր:
Իմ բառերը վերջացել են…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-40

Առանց քեզ որբացել է նույնիսկ
ժամացույցը…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-41

Մենք տեղի ենք ունենում
Աստծո մեջ,
ոչ թե նրա աչքի առաջ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-42

Մեր առօրեայի մեջ լցոնել են
բախտեր:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-43

Բառերը վերջինն էին,
որ պետք է ասվեին…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-44

Մարդը
հնարում է միայն մահվան գործիքներ:
Ներառյալ` պոեզիան:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-45

Մեռած բաների մասին մեռած ձեւով…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-46

Մարդկությունը որբ է,
մնացել են միայն մարդիկ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-47

Մարդը քնում է հանգամանքի հետ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-48

…իմանալ պետք է մարմնով:

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-49

Ճշմարտության մեջ տեսիլքներ չկան…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-50

Մարդն ասելիք չունի,
եթե մինչ այդ ամեն ինչ
ասված չէ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-51

Գիտե՞ս ինչ է թախիծը,
երբ անձրև է գալիս ու դու չգիտես,
թե որտեղ է նա,
ով չկա…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-52

Հույսը ծաղրածու է,
երբ ապրել գիտես…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-53

Իսկ դու փորձե՞լ ես մեռնել`
ապրելը չթարգած:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-54

Մարդիկ,
ի սեր Աստծո,
կյանքից հեռու ապրեք…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-55

Եթե դու ծաղիկ լինեիր,
ես միայն
քեզ կնվիրեի
ուրիշներին…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-56

Միայն քեզ
չսիրելիս
ես մի ալիբի ունեմ՝
ես դեռ չեմ սիրել…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-57

Տխուր է:
Դեռ այնքան բառեր ունեմ:
Մինչդեռ ոչ մի ասելիք:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-58

Դատարկ սիրտը
սուր ատամներ ունի․․․

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-59

Այն, ինչ չեմ գրում,
դառնում է «Համլետ»:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-60

Ես փոքր եմ այնքան,
և պոեզիան ինձ հետ ավելի
շատ է խոսում, քան՝
Տիեզերքը․․․

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-61

Ինձ ոչ ոք չսիրեց…
Բայց ի՜նչ գեղեցիկ չսիրեցիր
դու…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-62

Սիրուց մի քայլ հեռու
բառերը զզվելի են
միշտ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-63

Բանաստեղծություն,
դու ես եմ,
բայց ինձնից հետո մնացած բառերով:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-64

Աշնան սիրո մեջ գնալ կա:
Միշտ ավելի հեշտ է սիրել
առանց
զգացողության…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-65

…որերորդ անգամ
ծագում է արևը,
ու դու
արդեն նորություն չես…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-66

Ամենահեշտը
քեզնից դժվար բաժանվելն է…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-67

Գիշերում սիրում էր մեկին:
Իսկ գիշերը՝ երկուսին…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-68

Դաշտում ամեն ծաղիկ
քո չսիրո օգտին է
և ես քաղում եմ նրանց,
որ… չքվեարկեն:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-69

Սերն
ապարդյուն է մի Աստծո մեջ,
որտեղ ինքը կա, իսկ ես` ոչ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-70

Տարվա
ոչ մի եղանակ
չի ընդմիջվում սիրով…
Իսկ դու ընդմիջվում ես:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-71

Կարոտում եմ,
հեռացիր:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-72

Ամեն սիրո արանքում
բացակա է մի աստված,
և ամեն սիրո մեջ
կա մեկը, որն Աստված է…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-73

Չափազանց հեռվից եմ քեզ ասում.
-Արձակիր իմ տեսադաշտը:

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-74

Ամեն քեզնից հետո
ես իմ նախկինն եմ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-75

Ես
հասկանում եմ` քեզ չսիրել
ու մեռնել:
Բայց սիրել քեզ ու չմեռնել`
չեմ հասկանում…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-76

Գրողը տանի,
այս ինչքան մարդ է
քեզ սիրում
առանց
ինձ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-77

Կյանքը սիրուց հետո
հենց հետմահու կյանքն է…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-78

Հավերժ սիրուն
չի հերիքում
հենց այնքան օր, որքան
սիրել ենք…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-79

Ես
իմ գոյության
«ի դեպ»-ն եմ…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-80

Երբ քո ժպիտից
մի վախ
կպակասի,
ինձ էլ ավելացրու…

 

ՊՍԵՎԴՈՍՏԻԽ-81

Քո դժոխքը
լցված է ուրիշներով,
որոնցից յուրաքանչյուրը
դու ես…

Share Button

Նշանաբառ՝

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *