Լյոու Պաննոն
Ասե՛ք ինձ, ինչպե՞ս չկարոտեմ նրան։
Ամպերն են լողում երկնքում,
Ու մեղմիկ զեփյուռն է փչում։
Օ՜,
Խառնել է մազերս զեփյուռն այն,
Ասե՛ք ինձ, ինչպե՞ս չկարոտեմ նրան։
Լուսինը սիրում է օվկիանին,
Օվկիանը սիրում է լուսնին։
Օ՜,
Արծաթե գիշեր, որ մեղրի է նման,
Ասե՛ք ինձ, ինչպե՞ս չկարոտեմ նրան։
Ծաղկաթերթերը օրորվում են հանդարտ,
Ձկները ջրում լողում են խաղաղ։
Օ՜
Այդ ի՞նչ են ասում ծիծեռնակներն այն
Ասե՛ք ինձ, ինչպե՞ս չկարոտեմ նրան։
Դողում է քամուց չորացած ծառը
Իրիկնամուտին այրվում անտառը
Օ՜,
Արևմուտքում դեռ քիչ ամպեր կան,
Ասե՛ք ինձ, ինչպե՞ս չկարոտեմ նրան։
Պեյ Դաո
Պատասխան
Ստորությունը անցաթուղթ է ստորի համար,
Ազնիվի համար ազնվությունը՝ տապանաքար,
Նայի՛ր, լիքն է ոսկեզօծ երկինքը
Մեռյալների ստվերներով լողացող:
Սառցե դարաշրջանն անցյալում է,
Ինչո՞ւ է ամենուր սառույց,
Հայտնաբերվել է Բարեհուսո հրվանդանը,
Ինչո՞ւ են Մեռյալ ծովում դեռ նավաստիներ մրցում:
Երբ եկա այս աշխարհ ես,
Բերեցի միայն թուղթ, պարան ու իմ ստվերը,
Որպեսզի դատից առաջ,
Խոսեմ դատվածների անունից:
Ասեմ քեզ՝ աշխարհ ,
Ես-չեմ-հա-վա-տում,
Անգամ եթե քեզ մարտահրավեր նետածները հազարն են,
Ես կլինեմ հազար մեկերորդը:
Չեմ հավատում, որ երկինքը կապույտ է,
Չեմ հավատում ամպրոպների արձագանքին,
Չեմ հավատում, որ երազները սուտ են,
Չեմ հավատում, որ մահը հատուցում չունի:
Եթե օվկիանոսը պիտի պայթեցնի պատնեշները,
Թող ամբողջ դառնաղի ջուրը լցվի իմ սիրտը,
Եթե ցամաքը պիտի վեր ելնի,
Թող մարդիկ կրկին ընտրեն գոյության լեռնագագաթը։
Փոփոխություններն ու պայծառ աստղերը,
Լցրել են դատարկ երկինքը,
Դրանք հինգ հազար տարեկան պատկերագրերն են,
Ապագայի մարդկանց մեզ նայող աչքերն են։
Ամեն բան
Պատասխան
Ամեն բան ճակատագրով է նախասահմանված
Ամեն բան մշուշ է ու ծուխ
Ամեն բան սկիզբ է անվերջ
Ամեն բան անցողիկ փնտրտուք
Երջանկության մեջ ժպիտ չի լինում
Դժբախտությունն էլ լինում է անարցունք
Ամեն խոսք կրկնություն է պարզապես
Ամեն զրույց առաջին հանդիպում
Բոլոր սերերը սրտի մեջ են պահված
Անցյալները մեր՝ պահված երազում
Հույսը իր հետ կասկածներ է բերում
Հավատը բերում է հառաչանք
Ամեն պայթյուն ունի կարճատև լռություն
Ամեն մահ՝ երկար արձագանք
Սյու Ճըմո
Սա վախկոտ աշխարհ է,
Սա վախկոտ աշխարհ է
Ուր սիրո համար տեղ չկա, ուր սիրո համար տեղ չկա,
Արձակի՛ր մազերդ,
Ոտքերդ մերկացրո՛ւ,
Արի՛ ինձ հետ, սիրելի՛ս,
Արի՛ լքենք այս աշխարհը,
Արի՛ զոհենք մեզ հանուն սիրո։
Բռնել եմ ձեռքդ,
Սիրելի՛ս, քայլի՛ր ինձ հետ,
Թող որ քարերը մաշեն մեր ոտքերը,
Թող որ կարկուտ թափվի մեր գլխին,
Դու ինձ հետ արի,
Բռնել եմ ձեռքդ,
Որ փախչենք այս վանդակից, որ վերագտնենք մեր ազատությունը։
Արի՛ ինձ հետ,
Ի՛մ սեր,
Մարդկային աշխարհն արդեն ետևում է,
Նայի՛ր, մի՞թե սա սպիտակ ծովը չէ，
Սպիտակ ծովը,
Սպիտակ ծովը,
Անսահման ազատություն, ես ու դու, սիրելի՛ս։
Մատիս ուղղությամբ նայի՛ր,
Փոքրիկ կապույտ աստղին,
Դա կղզի է, կղզում կանաչ բույսեր,
Թարմ ծաղիկներ, գեղեցիկ գազաններ ու թռչուններ，
Նստի՛ր նավակը այս,
Հասնենք երազային դրախտ,
Սեր, ցնծանք, ազատություն․․․․․․․ հրաժեշտ տուր մարդկային աշխարհին, հավերժ։
Ես չգիտեմ քամին որ ուղղությամբ է փչում
Սյու Ճըմո
Ես չգիտեմ
Քամին որ ուղղությամբ է փչում
Ես երազի մեջ եմ
Երազների թեթև ալիքների հորձանուտում
Ես չգիտեմ քամին
Որ ուղղությամբ է փչում
Ես երազի մեջ եմ
Նրա քնքշանքի, նրա դյութանքի
•
Ես չգիտեմ քամին
Որ ուղղությամբ է փչում
Ես երազի մեջ եմ
Քաղցրությունը հմայքն է երազի
•
Ես չգիտեմ քամին
Որ ուղղությամբ է փչում
Ես երազի մեջ եմ
Նրա անսրտության, իմ տառապանքի
•
Ես չգիտեմ քամին
Որ ուղղությամբ է փչում
Ես երազի մեջ եմ
Տառապանքի մեջ, սիրտս կոտրված
•
Ես չգիտեմ քամին
Որ ուղղությամբ է փչում
Ես երազի մեջ եմ
Մշուշը հմայքն է երազի ։
Ճու Ծըցին
Լույսը
Գիշեր է, քամի ու անձրև
Առջևում լքված, ամայի մի վայր
Երբ մոտենում ես
Ճանապարհ կա մի
Օ՜հ, հազարավոր խաչվող ճամփաներ
Հուշե՛ք ինձ, ես ո՞ր ուղղությամբ գնամ
Աստված իմ, ասա՛, ինձ լույս տուր հիմա
Թո՛ւյլ տուր ինձ Աստված, որ վազեմ առաջ
Աստված շփոթված ասաց՝ լո՞ւյս
Չեմ կարող գտնել քեզ համար, ո՜վ մարդ
Թե լույս ես ուզում, չեմ կարող տալ քեզ
Թե լույս ես ուզում, պիտ ինքդ ստեղծես։
Թարգմանությունը չինարենից՝ Գոհար Աթիկյանի
