Արամ Ալավերդյան

Երեմիան տասներորդն ավարտում է՝ քեռակինը սկսել է տխրել: Նվարդը դեռ քեռակին չէր, ջոկատավար էր, Երեմիան՝ չորրորդ դասարանցի, ճարպիկ, գիտուն, փայլփլուն աչքեր ուներ, բուկը երկար…

(saggio sentimentale) Առվույտ կտրելը հեշտ է, ցախը, մսոտ ցողունը, թեթև պառկում է, մնում է՝ ժամը ժամին թեյ դնես ձորի պռնկի սալորենու հովին, լեռնագնացի կրակի…

Չեմ հավատում այն մարդկանց, խոսքս մեծամասամբ վերաբերում է հայտնիներին, որոնք փառունակ ինտերվյուների ժամանակ, լրագրողի հարցին՝ կեղծ, ինքնաբավ ասում են՝ եթե կյանքս նորից սկսեի՝ ոչինչ…

– Քած շուն ունես՝ դռանդ պահի՛ր: Էս ի՞նչ անկատար ա,- անվրդով, ինքիրեն, հարևան Մարիանին չլսելու նետեց Թամար տատը, մեղսավոր նստեց թոնրի դռան ահարկու որձաքարին:…