Հարլան Էլիսոն | Ես բերան չունեմ, բայց պետք է գոռամ
Գորիսթերի տկար մարմինն անհենարան կախված էր համակարգչային սենյակի բարձր առաստաղից՝ հենց մեր գլխավերևում։ Այն չէր շարժվում՝ չնայած ցրտաշունչ աղտոտ քամուն, որ անդադար փչում էր…
ԸնթերցելՀարլան Էլիսոն
Հարլան Էլիսոն | «Զղջա՛, Խեղկատա՛կ», ասաց Թիկթակը
Միշտ էլ ինչ-որ մեկը հարցնում է. «իսկ ինչի՞ մասին է այս ամեն ինչը»: Եվ ուրեմն՝ բոլոր նրանց, ովքեր պարտադիր պիտի հարցեր տան, նրանց,…
Ընթերցել