Հովհաննես Այվազյան

Օրվա սոսկալի անորոշությունից տանջված՝ շորերս հագիս նոր էի քնել անկողնու վրա, երբ կինս արթնացրեց ինձ: Նրա ձեռքին թրթռում էր մոմը, և գիշերվա մեջ այն…

Ձեռնարկությունում, որտեղից Աննա Մոդեստովնան պետք է տեղեկանք վերցներ, ընդմիջման ժամ էր: Տհաճ էր, բայց իմաստ ուներ սպասել. մի տասնհինգ րոպե էր մնում, և նա…

Կալատեղում, դեզի վրա պառկած, երկար կարդում էի, և հանկարծ համակեց զայրույթը: Դարձյա՛լ վաղ առավոտից կարդում եմ, դարձյա՛լ ձեռքիս գիրք կա: Եվ այսպես՝ ամեն օր,…