Վեհանոյշ Թեքեան

Հետզհետէ հրճուանքը կտրեցաւ ճարահատ ճիւղի պէս Արձագանգը չուեց թառեցաւ Բանի մէջ Հողմը կաղնիին բունը խլեց լքեց Արմատը տրտում բայց տոկուն մնաց Տարիները դէմքերը աղօտեցին…

Չար արեւի աչքերուն մէջ Երկու լորիկ հեզիկ թռան, Եւ մշուշի հագուստի մէջ Գիրուկ գիւղը փայփայուեցաւ. Ակնթարթի աչքերուն մէջ Յաւերժութեան ճամբաս կ՚երթամ, Ծառաբունի վարակներուն Թորոս…

  1. Ես հագած ճամբաներ մթնաբախ Կամուրջներ ու գետեր վշտասաց Կորսուած ծիծաղներ վիզէս կախ Եւ ուսիս՝ ցաւի կուժը ճաթած Հալհլած մանուկներ կռնակիս Մէջքիս շուրջ…

Ո՛վ լեռներ, գլուխնիդ բարձր բռնեցէք, Լիճե՛ր, գեղեցկագոյն մեղեդիներ հնչեցուցէք։ Պահպանած էք ժողովուրդ մը հինգհազարամեայ Որ քաջարի ու երկնամերձ թեւերով Խնկեց, կերտեց Սուրբ Մեսրոպի յարալոյս…

Նախաբան Այբուբէնի յաջորդական տառերով սկսող այս պսակին իւրաքանչիւր տողին մէջ՝ գոնէ երեք անգամ, երբեմն աւելի, միեւնո՛յն տառը կը կրկնուի։ Քանի մը տարի չգրելէ ետք,…

ՔԱՂՑԱԾ ՔԱՂՑՐԵՐԳՈՒԹԻՒՆ Խնայէ՛ ծիծեռնակները, թող ցանեն իրենց երգերը, պէտք չունիմ վարդերու, թող մնան արմատներով, բարձրացո՜ւր զիս աչքերուդ մինչեւ անցնի աշունը։ Կանաչ դաշտեր չեմ քալած…

Նորէն կարօտցեր եմ քեզ, կարօտցե՜ր եմ. Եղա՛ւ քսան տարի՝ հինգ զաւակներդ եւ թոռներդ երկու գեղահմայ դէմքդ դրինք հողին տակ. Յետոյ՝ շիրմաքար Յետոյ ծաւալող կարօտի…