Արման Բունարջյան | Հիշելու ժամանակը, մոռանալու ժամանակը
Երեկոյան քամին Հովհանենց դռանը թինկ տված Կարոյի ու խաշնարած Վարուժի քթի տակով անցկացնում էր Օֆիկի տնից տարածվող սխտորաբույրն ու խառնում մոտակա դաշտերի վազերից քրտնածոր…
ԸնթերցելԵրեկոյան քամին Հովհանենց դռանը թինկ տված Կարոյի ու խաշնարած Վարուժի քթի տակով անցկացնում էր Օֆիկի տնից տարածվող սխտորաբույրն ու խառնում մոտակա դաշտերի վազերից քրտնածոր…
ԸնթերցելԳյուղում բոլորը պապիս ժամագործ Կարոյի տղա Օհան էին ասում, ինձ էլ ժամագործ Օհանի թոռ։ Պապս հոր պես ժամագործ չէր, ուղղակի գյուղը մտածել էր, թե…
Ընթերցել