Արմենուհի Տիգրանեան | Սիրտս խոնարհ, հոգիս խռով…
ԵՍ ԱՂՈԹՈՒՄ ԵՄ ՆՈՐԷՆ ՈՒ ՆՈՐԷՆ Ու ղօղանջները անյոյս խաւարում Մեղմ հեկեկում են գունատ, թախծօրէն, Մինչ ես ծնկաչոք կեանքիս տաճարում Դեռ աղօթում եմ նորէն…
ԸնթերցելԱրմենուհի Տիգրանեան
Գրական համայնք
ԵՍ ԱՂՈԹՈՒՄ ԵՄ ՆՈՐԷՆ ՈՒ ՆՈՐԷՆ Ու ղօղանջները անյոյս խաւարում Մեղմ հեկեկում են գունատ, թախծօրէն, Մինչ ես ծնկաչոք կեանքիս տաճարում Դեռ աղօթում եմ նորէն…
Ընթերցել