Էլեն Հակոբյան | Չկաստան
Լուր չկա․ ստվերներն արդեն ճամփա չեն ընկնում գիշերը, և մոռացվել է գուցե Չկաստանի հասցեն։ Պատանիներ էին, վայրի երգեցին, պարեցին կրակների շուրջ, կախարդական փոշով թռան…
ԸնթերցելԼուր չկա․ ստվերներն արդեն ճամփա չեն ընկնում գիշերը, և մոռացվել է գուցե Չկաստանի հասցեն։ Պատանիներ էին, վայրի երգեցին, պարեցին կրակների շուրջ, կախարդական փոշով թռան…
ԸնթերցելԳիշեր էր: Ծերուկ Մարկոսը թիկն էր տվել փափուկ բազմոցի թեթև, սինտիպոնե բարձերին, թիկն էր տվել ու հիշում էր՝ երբ փոքր տղա Մարկոսը գիշերով ելնում…
ԸնթերցելՄարատը, դուռը հետևից շրխկացնելով, ներս է մտնում: Ինձ շրխկոցը դուր չի գալիս: Հազար բառ կուլ տված բեգեմոտի նման նստել է իմ ու Մարատի միջև:…
Ընթերցել