Մերի Ավագյան | Սերը` սլաքների վրա
Անհունը սահում է տարածքի և ժամանակի արանքում, Անսիրտը հերթական` լղոզված սրտաթլպատված ամբոխին Ու չկա, չկա ոչ մի դեմք` (մարդկային հիշեցնող) Սրտատրոփ, թոքահամ մի շունչ,…
ԸնթերցելԱնհունը սահում է տարածքի և ժամանակի արանքում, Անսիրտը հերթական` լղոզված սրտաթլպատված ամբոխին Ու չկա, չկա ոչ մի դեմք` (մարդկային հիշեցնող) Սրտատրոփ, թոքահամ մի շունչ,…
Ընթերցել