Լևոն Խեչոյան

Ընկերոջս՝ բժիշկ Ս․ ՏԻՏԻՐՅԱՆԻՆ Գնացին, եկան, ասին․ «Հիմա դուրս կբերեն»։ Ձմռան օր էր, բայց ձյուն չկար,տաք արեւ էր ու բոլոր հավաքված ները մրսում էին։…

Նրանց ականանետները լեռներում մեզ կոտորում էին։ Շտաբից, ռադիոկապով տարաբնույթ եւ հակասական գեներալականկտրուկ հրահանգներ էին մեզ հասնում, մենք վաղուց նրանց հայհոյել էինք։ Մեր հրամանատարը ռադիոկապի…

Ասին՝ Թբիլիսիից պրոֆեսոր է եկել։ Մենք գնացինք Ախալքալաք։ Հետ գալուց վերին գյուղերը գնացող ավտոբուսից իջանք Քոռ կամրջի մոտ։ Հայրս Սոխակին ձեռների վրա էր վերցրել,…

Մենք կրակի մոտ էինք նստել, մարդիկ ու առնետներ էին գնում գալիս։ Մարդիկ ցեխոտ, պատառոտված հագուստներով էին, սավանների ու կարպետների մեջ փաթաթած մեռելներ էին տանում։…

Մուկուչ հորեղբորս էինք բերում բանտից։ Դեռ գյուղ չհասած` հորեղբայր Մուկուչս մեքենան կանգնեցրեց։ Ասաց․ «Մենք ոտքով կգանք»։ Մյուսները գնացին, մինչեւ մեր գյուղ հասնելը, գառը մորթելու։…