Այնքան մենակ
Նամակներ էլ չեմ ստանում։
Ինձ էլ չեն զանգում։
Էլ չեն գալիս այցի
ո’չ աղջիկներ գեղեցիկ,
ո’չ տղաներ գեղեցիկ։
էլ չեն գալիս այցի։
Ուղղակի մենակ եմ։
Չգիտես դու, մա՛մ։
Ուղղակի մենակ եմ։
Չգիտես դու, մա՛մ
Մենթերը վարվում են քեզ հետ, ինչպես կեղտի։
Երեխեքը պահում են իրենզ զզվելի։
Սա ամենահատակն է քաղաքի։
Մարդիկ մարմինն իրենց քաշում են դեսուդեն,
չեն էլ նայում շուրջը, էդքան նվաստ են։
Ուղղակի մենակ եմ։
Չգիտես դու, մա՛մ։
Ուղղակի մենակ եմ։
Չգիտես դու, մա՛մ
Հիմա դու սովոր ես քիչ լույսին
ու վառ ես պահում, ինչպես լուսին։
Թե լույսդ ամեն գիշեր չմարի
Մեկը կգա ու
ամեն ինչ ավելի լավ կդարձնի։
Ուղղակի մենակ եմ։
Չգիտես դու, մա՛մ։
Ուղղակի մենակ եմ։
Չգիտես դու, մա՛մ
Մի անգամ ես
Մի անգամ զինվոր էի ես.
կռվեցի օտար ավազին հանուն քեզ։
Մի անգամ որսորդ էի,
ու տուն դառնալիս բերեցի թարմ միս։
Մի անգամ սիրեցյալ էի ես.
աչքերիդ հետևում փնտրեցի հենց քեզ,
բայց կգա ուրիշը ուշ թե շուտ
ու կասի, որ ես սուտ էի զուտ…
Մեկ-մեկ մտածում եմ՝
երբևէ ինձ կհիշե՞ս։
Ու մոռացել ես չնայած
երազները մեր փտած,
քրքրում եմ դեռ մոխիրն
ավերակաց։
Հանուն խնդության օրերի
հանուն ժամերի, որ վազում էին վայրի
հրաշքով մեր աչքերի
ու լռությամբ բառերի։
Մեկ-մեկ մտածում եմ՝
երբևէ ինձ կհիշե՞ս։
Ֆանտասմագորիա երկուսի մեջ
Թե ջութակը նվագեր քեզ մի երգ,
ու թե տայի մի անիվ,
կպտտեի՞ր հանուն մենությանս ու սիրուս,
կպտտեի՞ր հանուն սիրուս։
Թե էլ հպարտ չլինեի քեզ համար
ու սիրեի լոկ քեզ հիմա,
կծածկեի՞ր վախերս ու չէիր ասի էլ.
«Վաղը պիտի գնամ»։
Անձրև է ամենուր, իմ սե՛ր,
ու ամենուր վախեր։
Թե ստես ինձ, ես կուլամ քեզ համար։
Լացես մեղքդ՝ կխնդամ։
Պատմես ցավդ օրերի՝
գուցե երբեք չժպտամ։
Պարզ տեսնում եմ՝ ամբողջը մեր կիսվել,
ավազը մեր իրարից մաղվել է։
Աղաչե՞մ, որ տաս ինձ մի օր ավել՝
գտնելու մենավոր սերը մեր։
Անձրև է ամենուր, իմ սե՛ր,
ու ամենուր վախեր…
Հաճելի Փողոց
Դու չես հիշում ինչ ասել։
Դու չես հիշում ինչ անել։
Դու չես հիշում ուր գնալ։
Դու չես հիշում ինչ ընտրել։
Դու պտտվում ես, գողանում, զգում ու ծնկում։
Քարե մարդիկ բոլոր
քայլում են՝ հագած ինչպես սգավոր։
Չկա տեղ կասկածի՝
չեմ սպասում
Փողոցին Հաճելի։
Արևը հիշեցրեց երկինքը բետոնե
Թվում էր՝ երկնքում տոն է, բայց աչքերդ բացվեցին։
Ու գտար քեզ երեկվա ստերում։
Բարև, Փողոց Հաճելի, գիտես՝ նա նորից եկել է այցի։
Դու պտտվում ես, գողանում, զգում ու ծնկում։
Քարե մարդիկ բոլոր
քայլում են՝ հագած ինչպես սգավոր։
Չկա տեղ կասկածի՝
չեմ սպասում
Փողոցին Հաճելի։
Մթնշաղին սիրեցյալդ կգա քո սենյակ,
կպտտի քեզ, կհյուսի իր դազգահին, ինչպես մի ջուլհակ։
Ու դու քնքուշ կշշնջաս նրա ակաջին.
«Քաղցրի՛կս, ես սիրում եմ Հաճելի Փողոցին»։
Ես պտտվում եմ, գողանում, զգում ու ծնկում։
Քարե մարդիկ բոլոր
քայլում են՝ հագած ինչպես սգավոր։
Չկա տեղ կասկածի՝
չեմ սպասում
Փողոցին Հաճելի։
Դու չես հիշում ինչ ասել։
Դու չես հիշում ինչ անել։
Դու չես հիշում ուր գնալ։
Դու չես հիշում ում ընտրել։
Դու պտտվում ես, գողանում, զգում ու ծնկում։
Քեզ մի երգ երգեմ
Իմ սիրտն է տեղը, ուր քեզ եմ փնտրում
ու ժպիտումս որոնում։
Երբ լքում ես ամեն անգամ,
ես լալիս եմ ներսում։
Քայլերս հիմար. շատ ջահել էի՝ ավելին իմանալու համար
Իմ աշխարհում պարող
սատանան
համոզում է ինձ
հոգիս թողնել անապաստան՝
ինչ-որ տեղ պատահական։
Մինչև գտնեմ դադար,
կերգեմ երգս հար. շատ ջահել՝ ավելին իմանալու համար։
Քամին թաքցնում է ինձ ցրտում։
Աստղե երկինքներ իմ աչքերում։
Ուշացած քաղաքն է մլավում՝
արժանի մարդկանց, որ այնտեղ են ապրում…
Եվ երգերը, որ նրանք լսել են սիրում…
Թող քեզ մի երգ երգեմ,
որ վաղուց գիտեմ։
Թող քեզ մի երգ երգեմ, խնդրում եմ։
Ու կթռնի օրդ արագ։
Ունե՞ս մի քիչ ժամանակ։
Իմ սիրտն է տեղը, ուր քեզ եմ փնտրում
ու ժպիտումս որոնում։
Երբ լքում ես ամեն անգամ,
ես լալիս եմ ներսում։
Քայլերս հիմար. շատ ջահել էի՝ ավելին իմանալու համար։
Իմ աշխարհում պարող սատանան
համոզում է ինձ
հոգիս թողնել անապաստան՝
ինչ֊որ տեղ պատահական։
Մինչև գտնեմ դադար,
կերգեմ երգս շարունակ։
Ունե՞ս մի քիչ ժամանակ։
Քամին թաքցնում է ինձ ցրտում։
Աստղե երկինքներ իմ աչքերում։
Մլավում է քաղաքն ուշացած՝
արժանի մարդկանց, որ այնտեղ են ապրում…
Երգերը, որ նրանք լսել են սիրում…
Թող քեզ մի երգ երգեմ,
որ վաղուց գիտեմ։
Թող քեզ մի երգ երգեմ, խնդրում եմ։
Ու կթռնի օրդ արագ։
Ունե՞ս մի քիչ ժամանակ։
Տզզացող մեղրաճանճ
Ինչպես տզզացող մեղրաճանճ,
ես մտա քո կյանք,
իսկ հիմա հալչում եմ քեզնից,
ինչպես մեղրն արևից։
Ճիշ՞տ էր, թե՞սխալ,
բայց
անկարող էի երգն այդ երգել դարձյալ։
Ու հիմա հիշում եմ, սիրելի՛ս,
թե ինչպես արևը շողալիս
աղոթող ժպիտդ ջերմացրեց,
երբ սերն ամեն այնտեղ ապրեց։
Ուր էլ որ լինում,
միայն քո մասին եմ մտածում։
Միայն քո մասին եմ ես խոսում։
Ու մեկ-մեկ առավոտյան
կարոտում եմ քեզ այնքան։
Այդպես ես գիտեմ որ տուն ունեմ։
Այդպես ես գիտեմ, որ տուն ունեմ։
Լսի՛ր երգը լեռների։
Զանգերը անունդ են ղողանջում։
Ասա ինձ, թե գիտես, իմ սիրելի՛.
գետը ինչու՞ է սահում ծովը դեպի։
Քո մասին ուզում եմ իմանալ ամեն բան
հիմա։
Քո մասին իմանալ եմ ուզում ամեն բան
հիմա։
Ի՞նչն է ժպիտ տալիս քեզ,
ու դարձնում վայրի այսպես։
Ինչո՞ւ ես սիրում ինձ հենց այդպես։
Ուզում եմ իմանալ։
Ուզում եմ իմանալ։
Ուր էլ որ լինում,
միայն քո մասին եմ մտածում։
Միայն քո մասին եմ ես խոսում։
Ու մեկ-մեկ առավոտյան
կարոտում եմ քեզ այնքան։
Այդպես ես գիտեմ որ տուն ունեմ։
Այդպես ես գիտեմ, որ տուն ունեմ։
Ձեռք ձեռքի քայլում էինք
ավազի վրայով։
Մի ճայ անունդ գիտեր,
ու որ սերդ կաճեր։
Օհ, նա գիտեր, որ սերը մեր մեջ հոսում էր։
Սիրելի՛ս, ինձ ասա՝
երբ լքեմ։
Սիրելի՛ս, ինձ ասա՝
ինչպես չցավեցնեմ։
Ինչպես տզզացող մեղրաճանճ,
ես մտա քո կյանք,
իսկ հիմա հալչում եմ քեզնից,
ինչպես մեղրն արևից։
Ճիշ՞տ էր, թե՞սխալ,
բայց
անկարող էի երգն այդ երգել դարձյալ։
Ու հիմա հիշում եմ, սիրելի՛ս,
թե ինչպես արևը շողալիս
աղոթող ժպիտդ ջերմացրեց,
երբ սերն ամեն այնտեղ ապրեց։
Ուր էլ որ լինում,
միայն քո մասին եմ մտածում։
Միայն քո մասին եմ խոսում։
Ու մեկ-մեկ առավոտյան
կարոտում եմ քեզ այնքան։
Դելֆիններ
Մտածում եմ մեկ-մեկ Շաբաթվա զավակի մասին,
երբ վազում էինք վայրի բոլոր օրերին։
Ես դելֆիններ էի փնտրում ծովում
Արդյոք կա՞մ դեռ քո մտքերում։
Հին կարգն է աշխարհի.
ոչինչ չես փոխի։
Ոչ մի ձև պատերազմի
ոչինչ հետ չի բերի։
Ես դելֆիններ էի փնտրում ծովում
Արդյոք կա՞մ դեռ քո մտքերում։
Տե՛ր, աշխարհին սովորեցնել ապրել միասին ես անկարող եմ։
Գիտեմ միայն՝ կգա խաղաղություն,
երբ չլինի էլ ոչ մի ատելություն։
Ես դելֆիններ էի փնտրում ծովում
Արդյոք կա՞մ դեռ քո մտքերում։
Գետը
Ապրում եմ գետի կողքին
ու թաքցնում տունս հեռվում,
հետո գետի նման
փոխում ճամփան։
Թե գաս՝ ինձ սիրելու
հավերժ ես մնալու
ցնորքներում ու իմ սրտում։
Ու ժամանակը կանէանա,
ժամանակի հետ սերը կգա։
Թափառում ենք փողոցում ինչպես մուրացիկներ։
Նրբանցքում անհավատ արքաներ։
Ճիշտը կյանքի
ժնջիլում է մեզ արանքում րոպեների, որ թալանում էինք՝
պահելու սերը կենդանի։
Պարգևը մեր այնքան հոգնած,
ցավերում բթացած։
Ժամանակը կանէանա
ժամանակի հետ մեր սերը կգա։
Թարգմանությունը անգլերենից՝ Գոհար Գրիգորյանի
Ի լրումն
ԵՐԳ ՍԻՐԵՆԻն
Երկար նավելով օվկիանում ամա՝
ես ամբողջ սրտով ժպտալ էի փորձում,
մինչ քո աչքերի մեղեդին անմահ
սիրաբար ինձ քո կղզին էր քաշում…
եւ դու երգում էիր- լողա դեպի ինձ,
լողա դեպի ինձ, եկ գիրկս առնեմ քեզ,
ես դեռ այստեղ եմ ,
ես դեռ այստեղ եմ,-
քեզ միանալու տենչով սրտակեզ:
Երազվե՞լ է ինձ, որ երազն եմ քո,
մի՞թե ինձ հետ էիր սլացքիս պահին…
Հիմա նավն իմ խև ճոճվում է անգո
կորսված ու լքյալ՝ խփված ժայռերիդ:
Եւ դու երգում էիր.
-էլ ինձ չդիչպես,
չդիպչես էլ ինձ, վաղը ետ դարձիր,-
օ, այդժամ սիրտս,
օ, այդժամ սիրտս այրվում էր ցավից:
Ես տատանվում էի ալիքի նման
ու շփոթված էի ինչպես նորածին.
– ծովախութերի երկանքում մնամ,
թե տրվեմ անդարձ հարսնացու-մահին:
Լսիր իմ երգը,
լողա դեպի ինձ,
լողա դեպի ինձ,
եկ գիրկս առնեմ քեզ,
ես դեռ ասյտեղ եմ , ես դեռ այստեղ եմ
քեզ միանալու տենչով սրտակեզ:
_ _ _ _
Թիմ Բաքլի
թարգմ՝ Թ.Գագ
Song to the Siren
Երգ Սիրենին
Երկար նավելով օվկիանում ամա՝
ես ամբողջ սրտով ժպտալ էի փորձում,
մինչ քո աչքերի մեղեդին անմահ
սիրաբար ինձ քո կղզին էր քաշում…
եւ դու երգում էիր- լողա դեպի ինձ,
լողա դեպի ինձ, եկ գիրկս առնեմ քեզ,
ես դեռ այստեղ եմ ,
ես դեռ այստեղ եմ,-
քեզ միանալու տենչով սրտակեզ:
Երազվե՞լ է ինձ, որ երազն եմ քո,
մի՞թե ինձ հետ էիր սլացքիս պահին…
Հիմա նավն իմ խև ճոճվում է անգո
կորսված ու լքյալ՝ խփված ժայռերիդ:
Եւ դու երգում էիր.
-էլ ինձ չդիչպես,
չդիպչես էլ ինձ, վաղը ետ դարձիր,-
օ, այդժամ սիրտս,
օ, այդժամ սիրտս այրվում էր ցավից:
Ես տատանվում էի ալիքի նման
ու շփոթված էի ինչպես նորածին.
– ծովախութերի երկանքում մնամ,
թե տրվեմ անդարձ հարսնացու-մահին:
Լսիր իմ երգը,
լողա դեպի ինձ,
լողա դեպի ինձ,
եկ գիրկս առնեմ քեզ,
ես դեռ ասյտեղ եմ , ես դեռ այստեղ եմ
քեզ միանալու տենչով սրտակեզ:
_ _ _ _
Թիմ Բաքլի
թարգմ՝ Թ.Գ
Հարգելի՛ Գագիկ։ Ինչպիսի՜ գերազանց թարգմանվածք, շնորհակալություն կիսվելու համար։
Գոհար ջան, ուրախ եմ, որ հավանեցիր,
շնորհակալ եմ
Բաքլիին ու Բաեզին էս տարածք բերելու համար: