Լիճը
Բակը՝ կիսաբակ է,
մյուս կեսը լիճն է՝ կապույտ դիակի պես:
Ու լիճը կպատմի բաների, որոնք դու տենչում ես լսել,
գնա այստեղից:
Ժամը երեքն է:
Չոր տերևները տկտկացնում են մարակասի պես:
Վիսկիագույն խոտը
կոտրվում է ամեն քայլափոխի,
և ծառերը դանդաղորեն հասկանում են,
որ իրենք մերկ են:
Իսկ քեզ ինչքա՞ն է դեռ մնացել:
Լճի անունից հնչում են հարցերը,
որոնք դու նույնպես կուզեիր լսել:
Ամիսներ են անցել այդ օրից,
դա է ամբողջը,
Այդ օրից, երբ շինությունները կանգնեցին
սև երկնքի դեմ, անձրևը սուլում է մայթերից
և ոլորվում քո շուրջը:
Օ՜, որքան սպառնալից էին նախկինում թվում այս պողոտաները:
Ես գիտեմ՝ ինչ ես դու կարոտում,
երգում է այս լիճը: Մեքենայի ազդանշանները
հառաչում են պիկ ժամին:
Քաղցր սուրճ: Քամին
հարվածում է մուրճի պես:
Սիրեցյալի տաքությունը:
Ծղրիդները փողոցներին
սիրո երգեր են կիսաձայն երգում:
Ամառային գիշերներ
Գործարանի շչակն ասում է
աշխատողներին,
որ տուն գնալու ժամանակն է,
ասում է, որ երեկոն սկսվել է:
Երբ ապրեմ
բարձրահասակ տղամարդու հետ,
որին չեմ սիրում,
կթափառեմ փողոցներով՝
երազելով Իտալիայի մասին:
Անցնելով մի բռաչափ
պողոտաներով նրա հետ՝
նա կասի՝ նայիր այնտեղ՝
վարդագույն սալաքարերի միջև,
այնտեղ գոմաղբ է հավանգի նման:
Չորեքշաբթի գիշերների
քաղցր համը,
գիշերն աճուրդից առաջ,
երբ կովերի թշվառությունը
դիմավորում է ինձ՝
տուն ճանապարհելով
քաղաքի միջով:
Լիճը խաղաղվում է՝
հոգնած իմ ստերից:
Ե՞րբ ես կրկին
ճիշտը կասեմ:
Շչակը: Իմ սիրելին տանն է:
Գիշերներ, մենք տանն ենք մնում
և չեղարկում օրերը:
Գիշերը Այովայում
Անձրևաբեր ամպերը
մաքրում են աստղերը
Լամոնիից վեր:
Դեղին լույսեր:
Ցորենի պահեստահոր:
Արձակ շներ:
Կովեր, որոնց
գարշահոտությունը
ներարկում են բռաչափ տներ,
որոնց տխուր ձայները
փոթորկում են տափաստանները
բուռն ցանկությամբ:
Միայնակ
Ցանկապատի վրայով
մահացածները հարմարվում են
ճանապարհորդության համար:
Ժամը ինն է:
Դու այսօր առաջին անգամ
միայնակ ես:
Տղաները քնած են: Ամուսինդ՝ դրսում:
Գարեջրի շիշը քրտնում է
քո ձեռքերում,
և ծովային նարդոսը
փակում է օդը օծանելիքով:
Մտածի՛ր ինքդ քո մասին:
Քո ձեռքերը հանգստանում են՝
ոչինչ չանելով
ուրիշներին խնամելով
անցկացրած շաբաթներից հետո:
Քո մտքերը
վերափոխվում են նրան,
թե արդյոք կարագը կբավականացնի
մեկ շաբաթվա համար,
որքան ավելի երկար մեքենան
կարող է ընթանալ
իր գազի կես բաքով:
Առավոտ
Դու գիտես՝ ինչ զգացողություն է
արթնանալ երազից համոզված,
որ կարող ես թռչել
և որ որևէ մեկը,
երկար ժամանակ հեռացած,
վերադարձել է, և դու
լցված ես ցանկությամբ,
կարճ ժամանակով,
անցնել ճանապարհով
և ոչինչ չզգալ
կամ տեսնել սիրելիին
և զգալ ամեն ինչ:
Գուցե մի առավոտ
խոզանակը մազերիդ միջով
անցկացնելիս, դու կմտածես՝
կյանքիդ որքան
մասն ես անցկացրել
այս առաջադրանքի վրա,
կամ ստորագրելիս,
կամ արթնանալիս մառախուղի մեջ
մոտակա մթության մեջ՝
աշխատանքի պատրաստվելու:
Օրը սկսվում է առաջին հերթին
այլ մարդկանց կարիքներից,
և քո մտքերը
տարածվում են շնչառության պես:
Ազատ ժամերին,
միայնակ ժամերին,
մինչ օրը սկսվում է,
ամբողջ աշխարհն
աստիճանաբար
վերահայտնվում է
մեքենա առ մեքենա:
Թարգմանությունը անգլերենից՝ Աիդա Հարությունյանի
