Պոեզիա

«Իսկ Բ֊ի իմաստը․․․» Իսկ Բ֊ի իմաստը չհասկացած մենք Ա֊ով գնացինք հանգիստ ու մեր մարմինները լվացինք բոլոր ցնցուղների առաջ իսկ երբ ես քեզ ամենավերջին տառով…

*** Որովհետեւ դու ծնվում ես հույսից, որովհետեւ երեխաների մաքուր լեզուն ցրում է հավաքված վատ փորձը, որովհետեւ ծիրանն արդեն վերջացել է, իսկ թուզը քաղցր է,…

Ո՛չ թէ արմատը, արմատին փոշին մնաց Կանաչը անհետացաւ, կարմիր հողը մնաց Ծանրակիր պարիսպները յաղթանդամ պահակներ այլեւս արշաւանք չդիմագրաւեցին Նժոյգներու եւ նետերու թափը կասեցաւ հեռուն…

*** Քեզ բարուրել եմ, դրել ծնկներիս` օրոր եմ ասում… Իմ օրորները ռազմի երգեր չեն արդեն շատ վաղուց… Բայց դու չես քնում, չես խաղաղվում դու…

Խոսիր: Մի բան ասա, որևիցե բան: Միայն թե մի կանգնիր այդպես` պողպատե բացակայություն ասես: Մի բառ ընտրիր թեկուզ, որ անորոշության հետ քեզ ավելի ամուր…

  ԹՎԵՐ Մեր ճակատագրի գրատախտակին գրվող թվեր խորհրդավոր, որոնց խորհուրդը նույնիսկ Պյութագորասի համար էր անըմբռնելի․․․ Ծննդատան պիտակ-համարանիշ, երբ դեռ անուն չունենք և աղաղակում ենք…

Նամակ բեր ինձ։ Ծովերից, եզրերից խոսիր, պատմիր անցյալից, ասա որ տարիները ընդամենը աչքերիս տակ ծնված կնճիռներն են միայն … Լինելու ենք ապագայում, պիտի հափշտակվենք…

ԻՆՉՈ՞Ւ ԱՅԼԵՒՍ ՉԵՄ ԳՐՈՒՄ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆ -Բանաստեղծությունն իմաստություն է պահանջում,- ասաց ուսուցիչս,- հիշի՛ր, արհեստական վարդը բնականից լավ է։ -Բանաստեղծությունը տենչում է լեզու, որ թռչես միջով՝…