Պոեզիա

Կոստան Զարյան | Մարդը նոր

ԿՈՄԻՏԱՍ ՎԱՐԴԱՊԵՏԻՆ (Նրա աճիւնը Հայաստան տանելու առթիւ) Բարի ճանապարհ, վարդապետ, վերադարձ բարի… Դիակառքիդ մօտից, գարունն էլ ահա, ծամերը թափած, Սահում է կամաց, մատերը դնում…

Ընթերցել

Միլենա Սաֆարյան | (չ)ԳՆԱ(ս)

Գիշ(Է)ր Վերևից լույսերը տարան։ Վարագուրված մտքերս ուրվականների պես գրոհեցին մթի վրա։ Ու երևի մութը կա, որ կտրվենք ցերեկվա անհոգությունից, մնանք անհոգի մտքերի հետ։ Գիշերը…

Ընթերցել