Լիանա Վանեսյան | Բալենի
Ես արթուն եմ։ Գլուխս հենել եմ ապակուն ու մի ամբողջ ընթացք քունքիս վրա հարվածներ եմ զգում։ Գիտակցությունս այդպես մթագնում է, և ահա, թմբիրի մեջ…
ԸնթերցելԵս արթուն եմ։ Գլուխս հենել եմ ապակուն ու մի ամբողջ ընթացք քունքիս վրա հարվածներ եմ զգում։ Գիտակցությունս այդպես մթագնում է, և ահա, թմբիրի մեջ…
ԸնթերցելԻզուր չէր ոչինչ Մենք կհանդիպենք մի օտար տեղի ժամային գոտու կիսալույսի մեջ, իրար կժպտանք, բարի ընկերոջ պես կսեղմեմ ձեռքդ, ու դու կնստես ազատ աթոռին…
Ընթերցել*** Թեթև՜-թեթև՜ փետուրներով ու այնպես ծա՜նր սրտով թռչուն, որտեղի՞ց եկար… Առաջին նահանջի սուր, չգիտակցված ցավով ու կատաղությամբ, աչքերդ հավերժ հաղթողներին գամած՝ ինչո՞ւ գնացիր… Անձայն…
ԸնթերցելԴարավերջի համատարած խեղճությունը դիպավ հատ-հատ ամեն մեկիս, բայց մեր աչքերը հարատև մրի մեջ տեսան սերեր, որ ուժեղ եղան խավարից անգամ: Ու տեսանք, որ խարխափելով,…
ԸնթերցելԱրդեն շատ ուշ էր, երբ հանդիպեցինք, ջրերին սառույց էր կապել ու առաջին անգամ էր, որ նա այդքան շատ էր մրսում: Ես, որ երկար ամիսներ…
Ընթերցել