Գի դը Մոպասան

Տիկին Լեֆեվրը գյուղում ապրող այրի էր, այն կիսագեղջուկ կանանցից, որոնք կրում են ժապավեններ և անճաշակ գլխարկներ, այն կանանցից, որոնք սեթևեթում են խոսելիս, հասարակության մեջ…

Հանդիպելու էի ընկերոջս` Սիմոն Ռադեվենին, ում տասնհինգ տարի չէի տեսել: Ժամանակին լավագույն ընկերս էր եղել` մտքի ընկեր, ում հետ կիսում ես հանդարտ և ուրախ…

Սպիտակ մորուքով մի ծերունի մեզնից ողորմություն խնդրեց: Ընկերս՝ Ժոզեֆ Դավրանշը, հարյուր սու տվեց նրան: Անակնկալի եկա. -Էս խեղճն ինձ մի դեպք հիշեցրեց : Կպատմեմ…