Կարինե Հարությունյան | Պրոթեզներով կցմցված խաղաղություն
Վահրամն առավոտյան արթնացավ ու թունդ հայհոյեց կնոջը. տանը սուրճ չկար: Հետո մտածեց` քառասունից հետո կյանքում թունդ միայն հայհոյանքն է լինում ու ծխախոտը` հիվանդությունը չհաշված:…
ԸնթերցելՎահրամն առավոտյան արթնացավ ու թունդ հայհոյեց կնոջը. տանը սուրճ չկար: Հետո մտածեց` քառասունից հետո կյանքում թունդ միայն հայհոյանքն է լինում ու ծխախոտը` հիվանդությունը չհաշված:…
ԸնթերցելԼուսաբացը փողոցն ավլող կանայք են բերում. ոչինչ, որ նրանց հագուստը հին ու կարկատաններով է, դեմքները` մրոտ, ձեռքերին` քրքրված ձեռնոցներ, ձեռքերի մաշկը` հաստ ու ճաքճքած,…
ԸնթերցելՆերսից գոլորշի փչող սուպերմարկետի դիմաց կանաչի վաճառող կնոջ ձեռքերը կապտել ու ճաքճքել էին ցրտից: Եղունգները սևացած էին, բայց ոչ կեղտից` հողի հատիկներ էին եղունգների…
ԸնթերցելՍովորական ամառային օր էր` ո՛չ արևն էր ավելի մեծ թվում, ո՛չ ինչ-որ բան տեղի ունենալու կանխազգացումով էինք զարթնել: Սովորական օր էր. մեծերը, շոգից բողոքելով,…
Ընթերցել