Նազիկ Հակոբյան

Եթե պատմությունն անկյուններ չունենար, կգլորեի ցած, թող փշրվեր ձնագնդի նման: 1. Տղան կախվել է ծառից, ճոճվում է՝ ամբողջ ծանրությունը՝ ձախ ձեռքին, ու կոտրած ատամները…

Քարերի կույտի տակ փռված ձեռք հիշեցնող փշոտ թուփ է։ Կողքին՝ դեղնած խոտածածկույթ։ Հետո պատն է ու պատուհանից գլուխը հանած Ֆրիդան։ Ներկած հոնքերի տակից անփայլ…

Միսակը սիրում էր կանգնել պատուհանի մոտ՝ ուղիղ, ձգված, ձեռքերը գրպանները խոթած, ու ձայնը գլուխը գցելով երգել: Սովորաբար դա անում էր այն օրերին, երբ հարևան…

Քամին սաստկանում է, ու Թերեզը մտածում է՝ երեխաները տկլոր են, կմրսեն: Փամփլիկ, ճերմակ մարմինները օրորվելով վազում են խոտերի միջով: Թերեզը վազվզում է նրանց ետևից…

Այդ պահին կինը մենակ էր: Հետո աչքովս ընկավ նրա կողմը քայլող տղամարդը: Մարմնեղ մարդու ետևից համարյա վազելով գալիս-հասնում էր փոքրիկ մի երեխա, որ եթե…

Պատից կախված հայելին անկյուններ չունի: Պատկերս առնում է շրջապտույտի մեջ: Անտանելի է, երբ չի վերջանում, կտրվում: Ոտքից գլուխ պտտում է, գլխիվայր շրջում: Շաղվում է…

Պատմելու քիչ բան կա… Եթե սկզբից սկսեմ, պետք է ընդամենը վարագույրի նման փեշի ծայրից բարձրացնելով` բացեմ մորս կյանքի մութ ետնաբեմը: Հպարտանում եմ իմ քաջությամբ:…