Հրաչ Բեգլարյան | Գաբրիելի ճամպրուկը
Երբ Գաբրիելը սև, լաքած ճամպրուկն ուղարկեց Ազատի հետևից և գյուղի ջահելներն ուսամբարձ տարան նրան, Հայկոն լաց եղավ մտքի մեջ: Հետո ի՞նչ, որ Ազատն ութսունյոթ…
ԸնթերցելԵրբ Գաբրիելը սև, լաքած ճամպրուկն ուղարկեց Ազատի հետևից և գյուղի ջահելներն ուսամբարձ տարան նրան, Հայկոն լաց եղավ մտքի մեջ: Հետո ի՞նչ, որ Ազատն ութսունյոթ…
ԸնթերցելԵրբ Մանուկ ճգնավորն անհետացավ, ոչ ոք չհավատաց նրա մարմնով Երկինք համբառնալու լուրին: Վանականներից ոմանք կասկած էին հայտնում, թե Մանուկն իբրև Երկնքից էր առաքված, երկրի…
Ընթերցել-Առ,- կոնյակի երկու հարյուր հիսուն գրամանոց շիշը գրպանից հանեց ու Գառոյին մեկնեց Կարոն,- մի երկու կում` խմիր, կթեթևանաս: -Ախր,- թևերն անօգնական տարածեց Գառոն ու…
ԸնթերցելԻնքնաթիռն ամպի քիթն արյունոտել էր թևով: Քսվել էր պատահաբար, չուզենալով ու ամպից ձյան փաթիլներ էին պոկվում ու թրթռում օդի մեջ: Քամին ասես ամպի վրեժը…
ԸնթերցելԿանգնած էր գլուխը կախ, ակնկոր: Դահլիճի ձայնը գվվոց էր թվում: Ասես կանգնել էր մի մեծ մեքենայի մոտ ու վարորդը անխիղճի պես ոտքը «գազին» դրած`…
ԸնթերցելԿարմիր շորերով աղջկան միանգամից տեսավ: Աղջիկը գեղեցիկ չէր: Նստել էր իրենից մի նստարան այն կողմ ու աչքերը խոնարհած սպասում էր ինքնաթիռի թռիչքին: Մազերը հավաքել,…
ԸնթերցելԹափառախումբը գյուղ մտավ անսպասելի: Թե երբ էին եկել, որտե՞ղ էին բացել իրենց վրանները, ոչ ոք չէր իմացել: Գյուղ մտան երգ ու պարով: Ջահել, կլորիկ…
ԸնթերցելՎիրավորը դարձյալ ամբողջ ուժով հենվեց ուղեկցի ուսին ու ցավից կրճտացրեց ատամները: Արդեն երեք ժար էր, որ քայլում էին լպրծուն, ցեխոտ ճանապարհով: Գնացել էին քաղաքն…
ԸնթերցելՆրան երբեմն թվում էր, թե հիվանդությունն իր հետ է ծնվել: Այնքան էր սովորել ցավին, որ երբ այն մի օր զգացնել չէր տալիս, ինքն իրեն…
Ընթերցել-Լավ, բա գեներալը ե՞րբ է գալու,-արդեն որերորդ անգամ պահակետում կանգնած զինվորին դիմեց հաստաբազուկ տղամարդը: -Եսի՞մ,-ուսերը թոթվեց զինվորը: -Է՜,-չգիտես բարկացած, թե հուսահատված ձգեց Հաստաբազուկն ու…
Ընթերցել