Մհեր Արշակյան

Ընթրիքից ելա խորհրդավոր, սուղ, որ ոչ մի դեպքում ինձ չեն պատանի իրիկունները՝ անկողնում-դրսում հեռու հոգնակի արաղից, տանից: Ես ինձ թվացի պաշտպանված ու սուրբ՝ ոչ…

Հորինել 21-րդ դարը և նրա արանքներում խցկել չծնված երեխաների ոսկորները որպես էջանիշ… Պատառոտել գրքերը, որոնք այդպես էլ չեն գրվելու, հետո մեկնել պատերազմ. որ եղիցի…

Լույսը ընկավ։ Մեխված քո դեմ զարկերակի ձայնով եկած, շունչս պահած, մտքով՝ անդեմ, քո ստվերը վրաս բեկված։ Ու՞ր ես հիմա, ասի ես ինձ ու լսեցի՝…

Որովհետեւ ես միայն մի գարուն գիտեի, ես գիտեի միայն մի ծաղիկ, որովհետեւ քեզ սիրելն արդեն մահացու միտք է, իսկ չսիրելը՝ պարտք հաջորդ անցյալի: Որովհետեւ…

Թռչուններն են երամ-երամ աչքերի մեջ տանում երրորդ իմ գարունը արդեն մեռած, քո մարմինը՝ ահա մեռնող։ Տանում են մերն ու գիտեն ուր, պատմելու չէ ճամփան…