Նշան Աբասյան
Նշան Աբասյան| Հանդարտ եմ գալիս..
Գնացքում միայնակ նստած հերոսը քաղաքի աղմուկից երևակայական թռիչք է կատարում դեպի այլ ժամանակ ու տարածություն, բնության ու սեփական խոհերի միջով վերադառնում նույն բետոնե իրականություն՝…
ԸնթերցելՆՇԱՆ ԱԲԱՍՅԱՆ | Հողին ցորեն կաթեց
ԵՐԿՈՒՆՔ Հողը եռ է գալիս. հասկին ցող է պատել, հասկը երակվում է… ԾՆՈՒՆԴ Հողին ցորեն կաթեց: * * * Ամռանը տանը կլինեմ: Մայրս…
ԸնթերցելՄԱՆԵ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ | Երբ ներսիդ գրողը «բախվում է» լրագրողին…
Գրականությունից շատ հեռու էի, երբ իմ պատանեկան հետաքրքրությունը ինձ մոտեցրեց լրագրությանը:
ԸնթերցելՆՇԱՆ ԱԲԱՍՅԱՆ | Բանաստեղծություններ
Տերեր Կեսօրվա բոլոր ծալքերում արև է: Շողերը թիկնել են տան պատերին, բազմել քարերի վրա, փռվել բակի կանաչում: Ծիրանենին հարազատ-անտարբեր հայացքով պատշգամբին է նայում: Քույրս…
Ընթերցել