Գոլի Թարաղի | Ընտրություն
Ուղևորները պետք է առավոտյան շուտ շարժվեին, բայց յոթն անց էր, և դեռ պատրաստ չէին: Հարկադրված ճանապարհորդություն էր: Ընկերներից մեկի աղջիկն էր երրորդ անգամ ամուսնանում:…
ԸնթերցելՈւղևորները պետք է առավոտյան շուտ շարժվեին, բայց յոթն անց էր, և դեռ պատրաստ չէին: Հարկադրված ճանապարհորդություն էր: Ընկերներից մեկի աղջիկն էր երրորդ անգամ ամուսնանում:…
ԸնթերցելՎայրիվերումով, մաքառումով ու տվայտանքով, ներքին խռովքով և հաշտությամբ վերջապես ավարտին եմ հասցնում «Հայրս» պատմվածքը: Գրում եմ վերջին բառը, դնում վերջակետը, փակում անցյալի դուռը: Թվում…
ԸնթերցելԹարաղին հոգնել է հարցազրույցներից և այս հարցազրույցի ավարտին ևս խոր շունչ է քաշում ու ասում` փառք Աստծո, որ հարցերը վերջացան: Նա ապրում է Փարիզում,…
ԸնթերցելՄինչ կհասնեինք «70» համարի ավտոբուսին, այն արդեն շարժվեց: Փոքրիկ աղջնակս մի փոքր վազեց հետևից, բայց չհասնելով՝ հույսը կտրած կանգնեց: Կսպասենք հաջորդ ավտոբուսին: Անսպասելի…
ԸնթերցելՄեր առաջին տունը Երջանկության պողոտայում է: Փողոցների անունները հայրս է ընտրում: Այդ տանը քույրս մահանում է: Մայրս ասում է. «Երջանկության փողոցում մենք դժբախտացանք»: Տեղափոխվում…
ԸնթերցելՄեհրաբադ օդանավակայան: N 726 չվերթ: Իրան-Ֆրանսիա: Գիշերվա երկուսն է, այսինքն՝ անքուն ողջ գիշեր, այսինքն՝ ուժասպառություն, հոգնածություն, շփոթ՝ հետն էլ տարակուսանք` գնալ ու այլևս չվերադառնա՞լ…
ԸնթերցելՍադրող, գունագեղ, հաճոյաբեր գայթակղություններով լի տասնչորսամյակը նստել է ամառային փոշոտ, բարկ օրերի սահմանագլխին և պատրաստ է ինձ իրենով անելու: Սարսռում եմ ու կառչում մանկության…
Ընթերցել1988թ. օգոստոս: Փարիզի արվարձան: Վիլ-դ’ Ավրեի հոգեբուժարան: Ի՞նչ գործ ունեմ այստեղ: Փայտե նստարանին կողք կողքի նստած են ստվարաթղթե դեմքերով, անթափանց աչքերով, կծկված, ճմռթված մարդիկ:…
Ընթերցել