Հովհաննես Հովակիմյան

Ու ես հիմա չգիտեմ՝ ինչ եմ անում էստեղ, էսօր, էս ժամին։ Առավոտյան օրը անշտկելի թեքվեց դեպի իրիկուն։ Սիգարետն ու խմիչքը շեղեցին ու տարան, ու…

Լույսը բացվելուն պես ու մինչև հաջորդ լույսը բացվելը… Երեք թե չորս, երկու թե երեք, չեմ հիշում։ Ինչիս էլ պետք է հիշելը։ Արևը մայր մտնելիս…

Ասեց՝ լավ է։ Չէ, ոչ թե ասեց, որ լավ է, այլ՝ լավ է՜։ Հետո շարունակեց. – Բնական, բնականություն, բնություն, բուն, բուն իմաստ։ Հա, էս…

Ես մարգարեներին չեմ հավատում, եղունգ, ձեռք, բաժակ նայողներին չեմ հավատում, ես ճակատագրին էլ չեմ հավատում… վախենամ` Աստծուն էլ չեմ հավատում… չէ, այնուամենայնիվ, Աստծուն հավատում…