ԱնտիԲաբելոն

Ես ամենազգայուն հոգին եմ, որ երբևէ ցանկացել ես լինել: Ես սարսուռ եմ։ Երբ ներս եմ մտնում՝ լսարանը պապանձվում է շունչը պահած։ Անկարելի է չնկատել։…

Տե՛ր, փրկիր ինձ այս ձմեռվանից, Հարևանից անզգույշ, Գազի արտահոսքից, Քարուքանդ մետրոյից պաշտպանիր ինձ, Տե՛ր։ Շունչս չփչած հողը իջնելուց, այն է՝ քաղաքից այս, Կայարանից, Հոմոֆոբիայից,…

Գլխիս փոխարեն տակառ է բերնեբերան լցված լուրերով Խոնավությունը պատում է դեմքս Ինչպես ակացիաներն են ծածկում հողը Սովորաբար ծաղկում են մայիսին Եթե չեն աճել մայթեզրին…

Հա, բոլոր բանաստեղծները սրիկա են Բայց հաստատ նրանցից վնաս չկա Երբ էն սփրթնած պոռնիկը հեռանում ա Երբ նույն տաղտուկն ա իջնում Մթան մեջ փրկում…