Ծովինար Խաչատրյան

Ավտոբուսը դուրս եկավ կենտրոնից, մտավ Մյասնիկյան պողոտա ու փնչալով, հռնդյունով սկսեց հաղթահարել վերընթաց ճանապարհը, որը տանում էր դեպի քաղաքից կտրված թաղամասերը: Գնում էի ծանոթուհուս…

– Յոնի, ա մեռած, ոչխարդ հեռու մի տար, կռիվ ա… – Ա՜, ես հինչ գործ ունեմ կռվի հետ: Յոնին փոթ (մականուն) անուն է. իսկական…

Լռություն է: Ամբողջ գյուղում միայն ինքն է ու հիվանդ աղջիկը: Աղջիկը չի խոսում հետը. նա ապրում է ուրիշ աշխարհում: