Յուրի Մամլեև

Յուրի Մամլեև | Ոտքը

Սավելին վազում էր խավար նրբանցքով: Շենքերի վիթխարի կույտերը կենդանի-մեռյալ ու սպառնալի էին թվում: Ասես երբեք գոյություն չէին էլ ունեցել: «Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ եմ այսպես սիրում…

Ընթերցել