Վլադիմիր Սորոկին

Նավապետը հարթեց ականների արկղի տակից դուրս բերված թղթի կտորը և մատիտը թքոտելով՝ գրեց․ «Մտերի՜մս, սիրելի՜ս, հարազա՜տս։ Հեռու ենք ապրում միմյանցից։ Նայում եմ լուսանկարին և…

Ի․ Պ․ Սմիրնովին [1] Ամառային արևոտ մի օր քաղաքի գլխավոր փողոցով մի համակրելի աղջիկ էր գնում։ Թեթև ամառային զգեստը գեղեցիկ ընդգծում էր նրա նրբագեղ…

Կոստենկոն շունչ քաշեց, վստահ թափահարեց ալեհեր գլուխը․ -Ո՛չ, Սա՛շա։ Ժամանակն այստեղ կապ չունի։ Ժամանակն ավազ է․ այստեղ բանն ուրիշ է։ -Իսկ ի՞նչն է, Պե՛տ։…

Ի տարբերություն ընկճախտի՝ անքնությունը միշտ անսպասելի է գալիս։ Եվ ոչ այդքան հաճախ։ Դրա հզորությունն ու գրավչությունը հենց դա է։ Սովորական ճապոնական ձմեռային երեկո էր․…

Ես՝ Բոնդարենկո Պավել Նիկոլաևիչս՝ ծնված 1917 թվականի հուլիսի 5-ին՝ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակիցս՝ ի ծնե աշխատավորս՝ աշխատանքի հաշմանդամս, նախ և առաջ իմ թանկագին հարազատներ…