Արդի հայ գրականություն

ԶՐՈՒՅՑ | Մի դատիր, որ չդատվես

ԶՐՈՒՅՑ | Մի դատիր, որ չդատվես

[Վիոլետ Գրիգորյան – Արմեն Շեկոյան] Նրա «Անտիպոեզիան» գրական ուղղափառների համար բանաստեղծական հերձվածողության խորհրդանշան է դարձել, մյուսներն անհամբեր  սպասում են, որ 50-ը բոլորելուց հետո պոեզիային…

Ընթերցել

ԿԱՐԵՆ ԱՆՏԱՇՅԱՆ | Սիրածիկ

(ակնահատի հմայիլ) Բոլոր բառերի փոխարեն չծնված երեխաներին՝ կարոտով և տխրությամբ Երբ ես անում եմ իմ այդ բանաստեղծություն-մանաստեղծությունը, միշտ ստացվում է մի բան՝ երեխաներ սարքելուց…

Ընթերցել

ԱՐՄԵՆ ՇԵԿՈՅԱՆ | Երևան հյուրանոց

[պոեմ մեծամասնական] հատվածներ Ես դեգերելով շարունակվեցի Երկիր հորջորջվող լաբիրինթոսում: Շարունակվում եմ անվերջ ու հոսում անանցանելի ու մութ էս փոսում: Շարունակվում եմ էս անլույս մթնում….

Ընթերցել

Գուրգեն Խանջյան | Շարժասանդուղք

Վերևում, շարժասանդուղքի վերջում, այնտեղ, ուր սանդուղքին խռնված մարդկանց գորշ, անկանոն շարքը բարակում-աներևութանում է, մեզ բոլորիս հրապուրող, մշտապես լարված գայթակղության մեջ պահող Վարդագույն Լուսապսակն է՝…

Ընթերցել