Հրապարակախոսություն

Սմբատ Հովհաննիսյան | Յո՞ երթաս․ ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ՑԻՆԻԶՄ․ հիասթափությունից մինչև ոչնչացում

«Եւ ասէ Տէր Աստուած ցԿային. Ո՞ւր է Հաբէլ եղբայր քո։ Եւ նա ասէ. Չգիտե՛մ. միթէ պահապա՞ն իցեմ եղբօրն իմոյ»: ԾՆՈՒՆԴՔ Դ։9 Պատասխանատվությունից խուսափելու անհատական…

Ընթերցել

Նյու Յորք Ռևյու | Բաց նամակ Խորհրդային Միությունում հակահայկական ջարդերի վերաբերյալ

Սեպտեմբերի 27, 1990թ. (Այս նամակը Ֆրանսիայում Հելսինկյան եզրափակիչ ակտը վերահսկող կոմիտեի և Փարիզի Փիլիսոփայության միջազգային քոլեջի մտավորականների համատեղ նախաձեռնությունն է։) Ջարդերի դարաշրջանը, մի դարաշրջան,…

Ընթերցել

Դընի Դոնիկյան | Հայերը, կամ ինչպես նրանցից ազատվել․․․

Նախորդ դարասկզբին Ստամբուլի փողոցները լեփ-լեցուն էին շներով։ Բարեհոգի թուրքերի մեղքով, որոնք մուսուլմանական հավատի հետևորդներ էին։ Ըստ նրանց, օգնելու փոխարեն քաղցած, անմեղ և անպաշտպան արարածին…

Ընթերցել

Սմբատ Հովհաննիսյան | Յո՞ երթաս. Քաղաքակրթական խցանո՞ւմ, թե՞ «խցանված քաղաքակրթությո՞ւն»

ՔԱՂԱՔԱԿՐԹԱԿԱՆ ԽՑԱՆՈ՞ՒՄ, ԹԵ՞ «ԽՑԱՆՎԱԾ ՔԱՂԱՔԱԿՐԹՈՒԹՅՈ՞ՒՆ» կամ մարդը քաղաքակրթության խցան Վերջերս ավտոբուսով գնում էի աշխատանքի։ Գազանանոցի (Մյասնիկայն պողոտա) տարածքում դեռ հեռվից նկատում եմ, որ մեր…

Ընթերցել

Սմբատ Հովհաննիսյան | Յո՞ երթաս․ ներկայության վախճանը կամ բացասական անկախության թակարդներում

Անկախությունը չի սկսվում և չի ավարտվում հռչակագրով։ Անկախությունը գործընթաց է, որը ենթադրում է և՛ ստեղծագործություն, և՛ նվաճում, և՛ ճիգ, և՛ եռանդ, և՛ նպատակ, և՛…

Ընթերցել

Վանո Սիրադեղյան | Հակառակ մեր կամքին՝ Մեղրին մնաց ՀՀ կազմում

Ալիեւը առյուծի սիրտ չէր կերել, որ առանց Վաշինգտոնի ու Մոսկվայի համաձայնությունը առնելու բացահայտեր չորս տարի խիստ գաղտնի պահած բանակցությունների բուն էությունը Զանգեզուրի փոխանակությունը Ղարաբաղի…

Ընթերցել

Մարինէ Խաչատուր | Ո՞ւր մնաց Փոքր Մհերը

Այսօր մենք ժամանակակից աշխարհի հետ հաղորդակցվելու, որպես ազգ մեր պապենական հողի վրա գոյատեւելու, ինքնակառավարվելու, ապրելու եւ արարելու լուրջ խնդիր ունենք։ Հայաստանի ընտրական թատերաբեմը հեղեղված…

Ընթերցել