Գևորգ Սահակյան | Հետ տալով կուտակածը կամ тебе хана

Աննա Դավթյանի Խաննա վեպի պատումը սկսում է գրքի շապիկից, որն անզուսպ ուշագրավ լինելով՝ կամ բավական չսիրվելու կամ բավական սիրվելու երկընտրանք է առաջարկում։ Պատկերում գլխավոր կերպարը առատորեն փսխում է, իսկ ահա բովանդակությունը վերհանում է նշյալ հակազդեցության պատճառները՝ իրականության և անձի համակեցության խնդիրների կազմաքանդմամբ։ Խաննան փսխում կամ ավելի ճիշտ հետ է տալիս այն, ինչն իրեն պարտադրված լինելով՝ խոչընդոտում է ինքնաիրացմանը, օրինակ՝ Մասնիկ գյուղի մասնիկ լինելը, որտեղ տոհմերի ազգանունը միշտ դրվում է ապուպապի անունով (գրքի 195-րդ էջ), մասնակի դեպքում՝ ձիու, բայց ոչ երբեք կնոջ անունով։ Պատրիարխալ մշակույթի տարածվածությունը՝ որպես դեպքերի զարգացման հիմնական թատերաբեմ, ընթերցողի ուշադրությունը, ի թիվս այլ ուղղությունների, սևեռում է Խաննային շրջապատող տղամարդկանց անվանման սկզբնատառերի վրա։ Բոլոր կերպարների անունները սկսվում են այբուբենի առաջին, այս դեպքում՝ առաջնային տառով՝ Աբգար, Աքսել, Ատոմ (անգամ ամուսինը, որի անունը չի հիշատակվում), ինչը բավական խորհրդանշական է և կարող է հիշեցնել Ջեյմս Բրաունի հայտնի երգի բառերը։ Իսկ ահա գրքի հերոսուհին, ի տարբերություն հեղինակի, Աննան չէ (ոչ էլ Հաննան), այլ՝ Խաննան, որն ասես պատկերազարդ գլուխկոտրուկի (puzzle) ավելորդ մասնիկը լինի (նաև համանուն գյուղի), որի անվանումն անգամ ամենամտերիմ կերպարի կողմից է սխալ գրվում (Xanna այլ ոչ՝ Khanna, էջ 180)։ Խաննային խանգորում է խ-ն։ Ավելի կոնկրետ՝ անվան մեջ խ-ի ավելցուկը, իսկ կյանքում՝ խ-ի պակասը… ո՞ր խ-ի (եթե վերհիշեցիք ռուսական հայտնի խոսքը ամենագետ խ-ի մասին, չեմ ասի, թե ասոցիացիան տեղին չէ)։
Վեպում պատրիարխալ համակարգին վերաբերելի տարրերը չափազանց շատ են, որպեսզի բովանդակությանը չմոտենամ սեռային խնդիրների դիտանկյունից։ Ամեն դեպքում՝ օգնության կգա ընթերցողի արձագանքի տեսությունը (reader response theory), համաձայն որի՝ գրքի ինտերպրիտացիան հենց կարդացողի ընկալումն է, ուստի թող ների ինձ հեղինակը, եթե ես իմ պատկերացումն եմ պարտադրում (այդպես էլ կարող է լինել)։
Ինչպե՞ս կարող է Խաննան ձերբազատվել տառ-խարանից և հայտնվել առաջնային կամ ինքնաիրացման մեկնարկային դիրքերում։ Էմանսիպացիայի միջոցո՞վ։ Միգուցե։ Արդյո՞ք դա է կարևոր։ Վեպն այլ իմաստային ասելիք ունի, որում նկարագրված էմանսիպացիան վերարտադրում է պատրիարխալ համակարգը, ինչը փակ շրջան է ստեղծում, և Խաննան կրկին իր ուզած ձևով իրեն չի կարողանալու իրեն գտնել։ Սեռական հարաբերության առաջին դրվագը հավանաբար սպասարկում է էմանսիպացված լինելու փաստի հաստատմանը, բայց այդ դրվագը շատ ավելի կարևոր է, քան միայն կնոջ ազատագրության խորհրդի ամփոփումը։ Այն զուտ սեռական հարաբերություն չէ, որտեղ կիրքն ու սերը հավասարապես են կիսվում, այլ սեռական հարաբերության տեսակ, որի դիրքը միայն ենթադրում է տղամարդու գերակայությունը կնոջ նկատմամբ։ Հնչեցված փաստարկն առավել հիմնավոր դարձնելու համար տեղայնացնեմ Քաթարին ՄաքՔինոնի (1989) պնդումը, որ պատրիարխալ համակարգում ընդհանուր չափանիշները տղամարդակենտրոն և տղամարդկանց տեսնկյունից են, հետևապես՝ կանանց իրավունքների իրացումը, ըստ հեղինակի, կարող է ենթադրել միայն երկու ճանապարհ. նմանվել տղամարդկանց՝ կրկնելով նրանց ճանապարհը կամ տարբերվել վերջիններից։ Երկու դեպքում էլ էմանսիպացված կանայք խաղում են արդեն իսկ սահմանված խաղի կանոններով, ավելի կոնկրետ՝ տղամարդկանց համար կամ տղամարդկանց կողմից սահմանված կանոններով։
Գրքում հիշատակված տեսարաններից մեկում, որտեղ Խաննան սեռական հարաբերություն է ունենում Ատոմի հետ, նա մասնիկն է կազմում արդեն իսկ հաստատված իրականության՝ վերարտադրելով այն։ Այդ իրականության մեջ զույգերի սեռական հարաբերությունները ևս տղամարդակենտրոն են, որտեղ տղամարդու գերակայությունից զատ առկա է հենց տղամարդու սեռային հաճույքի բավարարման կարևորումը։ Այս համատեքստում հատկանշական են պոռնոգրաֆիկ տեսանյութերի կոնտենտային վերլուծության արդյունքում վերհանված տվյալները։ Մասնավորապես՝ ուսումնասիրությունները վկայում են, որ 4,000 հետերոսեքսուալ տեսանյութերում 97% դեպքերում կանայք ենթարկվում են սեռական (մերկապարուհի Գոհարի կապտուկները վկա, էջ 294) բռնության (Fritz et al. 2020)։ Նմանօրինակ տեսանյութերում տղամարդկանց 77, իսկ կանանց միայն 18%-ն է հեշտանք ունենում (Klaassen and Peter 2015)։ Մեկ այլ հետազոտության արդյունքները վկայում են, որ ուսումնասիրված 3,000-ից ավելի տեսանյութերում, որտեղ առկա է օրալ սեքսի տեսարան, զուգընկերոջը բավարարողի դերում կանայք գրեթե 3 անգամ գերազանցում են տղամարդկանց (Zhou and Paul 2016): Վկայաբերելով ՄաքՔինոնի պնդումը՝ կարելի է ասել, որ պատրիարխալ հասարակության մեջ վեպի գլխավոր հերոսուհին կա՛մ պետք է կրկնօրինակի տղամարդկանց կամ տարբերվի նրանցից, կա՛մ պետք է սեռական հարաբերություն ունենա արդեն իսկ գործող կանոններով կամ փորձի տարբերվել Ատոմից/Աբգարից, չխաղալ հաստատված օրենքներով, լինել ու մնալ Խաննա, տարբերվել Խ տառով, լինել puzzle-ի ավելորդ մասնիկը՝ չվերարտադրելով պատրիարխալ համակարգն իր ամենակուլ դրսևորումներով։
Ի՞նչ էր փսխում Խաննան բացի կերած սնկերից, որի համար նաև ծեծ էր կերել հորից… Խաննան հետ էր տալիս իրականությունը, որի մասնիկն էր նա, փսխում էր չնորացող իրականության հին տարրերը, Մասնիկից, Արթիկից, Հայաստանից անբաժանելի տարրերը՝ ատոմները, Ատոմից մնացած տարրերը։ Փսխում է համոզմունքը, որ այդ իրականությունը երբեք չի փոխվի։ Ինչպես մի առիթով ասել է ռուս գրականագետ Դմիտրի Բիկովը՝ Մարկեսի Մակոնդոն չի կարող փոխվել, այն կարող է միայն վերանալ։ Չնորացող ու չվերացող իրականությունից Խաննայի (գուցե նաև Աննայի) սիրտը հավանաբար խխխառնում է, եթե այդպես չլիներ, կպահեր իր մեջ, ինչպես տատից մնացած հուշերը։

 

Օգտագործված գրականության ցանկ

Դավթյան, Աննա. (2020), Խաննա, Մետրո հրատարակչություն:

Fritz, N., Malic, V., Paul, B., Zhou, Y. (2020). A descriptive analysis of the types, targets, and relative frequency of aggression in Mainstream pornography. Archives of Sexual Behavior, 49(8), 3041–3053.

MacKinnon, C. (1989). Toward a feminist theory of the state. Cambridge, MA: Harvard University Press.

Klaassen, M. J., Peter, J. (2015). Gender (in) equality in Internet pornography: A content analysis of popular pornographic Internet videos. Journal of Sex Research, 52(7), 721–735.

Zhou, Y., Paul, B. (2016). Lotus blossom or dragon lady: A content analysis of “Asian women” online pornography. Sexuality & Culture, 20(4), 1083–1100.

Share Button

2 Կարծիք

  • Gevorg Sahakyan (Gesah) says:

    Հետևյալ ռեվյուն (սա գրախոսություն չէ) գլխավորապես նպատակ ունի վեպի շուրջ քննարկում ծավալելու, որի կարիքը կարող է և չկա, քանի որ վեպը բավական հայտնի է (սովորաբար ռեվյուները գրվում են այն գրքերի վերաբերյալ, որոնք դրա կարիքը չունեն)։ Կարծում եմ՝ ֆեյսբուքյան տիրույթում տեղ գտած մեկնաբանությունները ծառայում են հենց այս նպատակին. ստացվեց։ Մասնավորապես, գրածի մեջ տեղ գտած հետևյալ արտահայտությունը, թե «Խաննային խանգարում է խ-ն։ Ավելի կոնկրետ՝ անվան մեջ խ-ի ավելցուկը, իսկ կյանքում՝ խ-ի պակասը… ո՞ր խ-ի (եթե վերհիշեցիք ռուսական հայտնի խոսքը ամենագետ խ-ի մասին, չեմ ասի, թե ասոցիացիան տեղին չէ)» խայծերից մեկն է, որը բավական արդյունավետ օգտագործվեց։ Անգամ եթե մեկնաբանությունները միտված են «…մարդու գրածը գլխիվայր շուռ տալուն, առանց երկխոսելու, առանց գրածի իմաստը ճշտելու… https://granish.org/katya/», կամ ամբողջի մեջ «չարորակ խալ» գտնելուն, հոգ չէ, թող այդպես լինի։
    Տեքստը պատրիարխալ դիրքի՞ց է, թե՞ չէ, խ-ն խնձո՞ր է, խ..՞, թե՞ խնձորակեր, ալիքները խառնվե՞լ են, թե՞ չէ, էական չէ։ Էականը մեկնաբանողի համոզմունքն է, որի հետ խ… չկա, նկատի ունեմ խնդիր։
    Ինչ վերաբերում է այն դիտարկմանը, որ նկարչի անունը չի նշվել, այո՜, դա թերություն է, որը կարելի է շտկել՝ հայցելով հեղինակի ներողամտությունը։ Հասմիկ ջան, կխնդրեմ ավելացնել։
    Ի դեպ, հիմնական փաստարկը ՄաքՔինոնի տեսության տեղայնացումն է։

    Ինչ վերաբերում է հետյալ ասվածին, թե «չգիտեմ ով է, բայց շատ ապրի, որ կարդում ու գրում է», սա արդեն կատարյալ խ. է։ Հիերարխիկ սիստեմը փնովողը հենց նույն կառուցակարգն է վերականգնում, որտեղ կա հայացք բարձրից (տգեղ սնոբություն), և կա ներողամիտ գնահատական սխալական սկսնակին…

    Գևորգ Սահակյան, Ջեսահ
    Ց.

  • Gevorg Sahakyan (Gesah) says:

    Դիտարկումներ հեղինակի անդրադարձի վերաբերյալ (https://www.facebook.com/anna.davtyan.581187 – 14 November)։

    Գրքի հեղինակը ևս պնդում է, որ հասարակագիտության դիտանկյունից արված ռեվյուն պատրիարխալության մարշ է հիշեցնում, իսկ նշված քստմնելի (այո, այն քստմնելի է, չեմ վիճում, բայց ինձ այդ քստմնելիությունն էլ պետք էր) նախադասությունը, հավանաբար, այդ արարի հիմնական դրոշակակիրն է։ Շատ լավ, ««ռեվյուի»» (Ձեր նշածին զույգ չակերտներ եմ ավելացնում) ինտերպրետացիան էլ է կարդացողի ընկալումը, ուստի` կարող է և այդպես լինել, այլ հարց, որ փաստարկը հիմնավոր չէ։ Փորձեմ մի քանի կետով միտքս ամփոփել։
    1) Քստմնելի նախադասության գոյությունը լոկ սեռային անհավասարության խնդրի արձանագրումն է, որն այլ ձևապերպմամբ և իրացումներով տեսել եմ նաև գրքում։ Հուսամ՝ այստեղ իրարամերժ կարծիքներ լինել չեն կարող, որովհետև աշխարհի շատ հատվածներում, մասնավորապես Հայաստանում նշյալ անհավասարությունը խիստ արտահայտված է։ Գաղտնիք չէ, որ ՀՀ-ում տղամարդիկ կանանցից մոտ 65%-ով ավելի գումար են վաստակում։ Նույն տրամաբանությամբ, սրա մասին նշելս չի նշանակում, որ իրողության հետ համաձայն եմ կամ դրա ջատագովն ու դրոշակակիրն եմ։ Առավել մանրամասն՝ երկրորդ կետում։
    2) Կոնտենտային և դիսկուրս վերլուծության տարբերությունները. Կոնտենտային անալիզը հետազոտություններում լայնորեն կիրառվող մեթոդ է, որը հիմնականում օգտագործվում է, երբ ուսումնասիրվող նյութերի քանակը շատ է, և բովանդակային վերլուծություն անելը ուղղակի իրատեսական չէ։ Որոշ դեպքերում այս մեթոդի անտեղի կիրառումը կարող է զավեշտալի եզրահանգումների բերել։ Դիցուք՝ ուսումնասիրելով Մարթին Լյութեր Քինգի «Երազանք ունեմ» հայտնի ճառը՝ կարելի է գալ այն «եզրակացությանը», որ Քինգը ռասիստ է եղել, քանի որ 15 անգամ օգտագործել է «negro» բառը։ Մենկաբանություններից մեկում էլ օգտատերերից մեկը տասնյակ անգամ կիրառվող «տղամարդ» կամ նույնարմատ բառերի առատությունն էր մատնանշել՝ հավանաբար կրկին նկատի ունենալով, որ ռեվյուն պատրիարխալ է՝ ուշադրություն չդարձնելով բովանդակությանը։ Ի՞նչ ասեմ, թե այսպես նայես, իրոք այդպիսին է։
    3) Խնդրի արձանագրումից հետո փորձել եմ տեղայնացնել ՄաքՔինոնի տեսությունը։ Եթե ինտերնետում որոնեք նրան, գրված է, որ տեսաբանը ռադիկալ ֆեմինիստ է։ Հիմա հարց. Ինչպե՞ս է հնարավոր հղում անել ծայրահեղական ֆեմինիստի տեսությանը և պատրիարխալ մարշ անողի տպավորություն թողնել։ Գրո՜ղը տանի։
    4) Ձեր բնորոշմամբ՝ լպրծուն գտածոյի վերաբերյալ. Ինձ՝ որպես հասարակագետի, հետաքրքրել է հենց այն հատվածը, որը նկատել եմ։ Հնարավոր է, որ այդ գտածոն ոչինչ է` համեմատած գրքի մյուս ասելիքների։ Բան չունեմ ասելու, բայց ինձ էլ դա է հետաքրքրել։ Ի դեպ, խոսվում է ընդհանուրի մեջ լպրծուն գտածոյի անհարկիության մասին այն դեպքում, երբ ռեվյուի մեջ էլ պեղվում է հիշատակված քստմնելի նախադասությունը։
    5) Ինչ վերաբերում է մեջբերված հետազոտություններին՝ դրանք սպասարկում էին Մաքքինոնի տեսության հիմնական արգումենտի և դրա տեղայնացման հաստատմանը, որի մասին արդեն նշել եմ և, իրոք, անտեղի է դա համեմատել գրականության հետ։ Ինչի՜ մասին է խոսքը։
    Հ.Գ. Մաղթում եմ Ձեզ նորանոր գրական հաջողություններ։
    Հ.Հ.Գ. Սոցկայքերում չկամ, դրա համար էլ այստեղ եմ պատասխանում։

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *