Գոլի Թարաղի

Գոլի Թարաղի | Վերջին օրը

Վայրիվերումով, մաքառումով ու տվայտանքով, ներքին խռովքով և հաշտությամբ վերջապես ավարտին եմ հասցնում «Հայրս» պատմվածքը: Գրում եմ վերջին բառը, դնում վերջակետը, փակում անցյալի դուռը: Թվում…

Ընթերցել

Գոլի Թարաղի | Հայրս*

Մեր առաջին տունը Երջանկության պողոտայում է: Փողոցների անունները հայրս է ընտրում: Այդ տանը քույրս մահանում է: Մայրս ասում է. «Երջանկության փողոցում մենք դժբախտացանք»: Տեղափոխվում…

Ընթերցել

Գոլի Թարաղի | Առաջին օրը

1988թ. օգոստոս: Փարիզի արվարձան: Վիլ-դ’ Ավրեի հոգեբուժարան: Ի՞նչ գործ ունեմ այստեղ: Փայտե նստարանին կողք կողքի նստած են ստվարաթղթե դեմքերով, անթափանց աչքերով, կծկված, ճմռթված մարդիկ:…

Ընթերցել