Սիրելի [ ],
Ես գրել էի քո անունը ամենավերևում նամակի, որն այդպես էլ չավարտեցի։
Ես գրել էի քո անունը ձեռքիս վրա չմաքրվող գրիչով, և ամեն անգամ ամանները
լվանալիս քո անվան մի փոքրիկ մաս ջնջվում-գնում էր օճառոտ ջրի հետ։
Ես գրել էի քո անունը մանկությանս օրագրում, նորից ու նորից ու նորից ու նորից ու նորից ու նորից։
Ես հեղուկ նյութով նկարել էի քո անունը Փենսիլվանիայում գտնվող լքված գործարանի հատակին։
Իրար կպած տառերով գրել էի անունդ պլաստիկ ժապավենի վրա և կապել օվկիանոսներ հատող չվող թռչուններից մեկի ոտքին։
Ես պատահական հեռախոսահամարների էի զանգահարում, և երբ ինչ-որ մեկը պատասխանում էր, քո անունն էի տալիս։
Ձողով գրել էի անունդ ավազի վրա՝ ճիշտ ու ճիշտ մակընթացության գծից վեր։
Ես գրել էի քո անունը լուսանկարների դարձերեսներին այն մարդկանց, որոնք դու չես։
Իմ դպրոցական ավարտական գրքույկի կազմին քո անունով էի մակագրել։
Ես միզել եմ քո անունը նոր-նոր նստած ձյան վրա։
Ես նկարել եմ քո անունը կտավի վրա, և դրա վրա էլ նկարել եմ դափ-դատարկ մայրուղի։
Ես հորինել եմ հեքիաթ կորած երեխայի մասին, որը անուն չուներ։ Պատմության վերջում երեխան ոսկե տուփ է ստանում՝ քո անունը ներսում։
Թութակին սովորեցրել էի քո անունը ասել, և ամեն անգամ, երբ կրկնում էր անունդ, խաղողի հատիկով կերակրում էի հենց ձեռքիս ափից։
Ես գրել էի քո անունը մի շիշ պայթուցիկի վրա և վառել խցանը։
Ես գրել էի անունդ քարի վրա և լիճը նետել։
Գիշերը անտառում գետնին լապտերով գրել էի անունդ։
Ես գրել էի քո անունը կոշիկներիս լեզվակներին։ Հետո կապել քուղերը իրար և նետել հեռախոսային գծի վրա։
Ամեն անգամ, երբ գրել եմ անունդ, ստել եմ։
Ամեն անգամ, երբ գրել եմ անունդ, դա ճշմարտությունն էր։
Կիրճի արձագանքի մեջ ես կանչել եմ քո անունը քո անունը քո անունը։
Մատով գրել եմ անունդ Արիզոնայում գտնվող բեռնատարների կանգառում մնացած տասնյակ մեքենաների կեղտոտ ապակիներին։
Ես թաքցրել եմ քո անունը բանաստեղծության մեջ։
Ես թաքցրել եմ քո անունը բերանիս մեջ։
Ես թաքցրել եմ քո անունը բացահայտ տեղում։
Ես փորագրել եմ քո անունը փամփուշտի վրա և դրանով կրակել ծառին։ Ես կտրել եմ ծառը, այրել իմ սեփական վառարանում, և մնացած մոխրով գրել եմ քո անունը։
Ամեն անգամ, երբ տեսնում եմ հեռվում քայլող անծանոթի, քո անունն եմ կանչում. տեսնեմ կշրջվեն ու կպատասխանեն արդյո՞ք։
Կամ, կամ
«Նա կամ ողջ ու առողջ է, կամ այնքան էլ առողջ չէ, կամ էլ մեռած է»։
— Դոնալ Ռամսֆելդ
Հորիցդ ոչ մի
լուր չունես
վեց ամիս շարունակ,
բայց դեռ չես կարողանում
ինքդ քեզ ստիպել
զանգել։ Բենգալիայում
ֆերմերները
գլխին՝ հետևի կողմից
դիմակներ են դնում
վագրերին վախեցնելու համար,
որոնք, ասում են,
չեն հարձակվի իրենց նայող
մարդու վրա։ Եթե չզանգեմ,
կմտածես, որ
ամեն ինչ կարգին է։
Յուրաքանչյուր հնարավորություն
քարայր է՝ գոյացած ջրից
քայքայված կրաքարից։ Ամեն ինչ
անվանելը ոչինչ
չանվանելու եղանակ է։
Նրա ընտանիքն անհետացել է
ինչպես անձրևն է մաքրում
ցիկադայի մնացորդները
ծառակոճղերից։
Եղբայրը՝ սրտի
կաթվածից։ Հոր
երկու ոտքերը՝
շաքարախտից, իսկ հետո
հայրը՝ կաթվածից։
Տորնադոյի ժամանակ
պատուհանները կիսաբաց թողեք։
Դռնատեղ՝
երկրաշարժի համար։
Կայծակի ժամանակ
հեռախոսը չվերցնեք։ Սովորեք
տեսնել գլխի հետևի հատվածից։ Նրա
կրտսեր եղբայրը,
մահացած շաբաթներ առաջ
նախքան բացահայտումը. բազմոցը,
որտեղ մահացել էր,
դեմքը՝ դեպի ներքև, փտած մարմնի
ստվերը
հետքեր էր թողել կտորին,
դեմքի ուրվական։
Երևակայությունը սպանում է
ողջը նույն հեշտությամբ
ինչպես կենդանացնում է
մեռածը։
Թուրքիայում
դռան բարավորից,
մահճակալների գլխավերևից,
հայելիներից
նազար են կախում.
աչքի հուլունք՝
չար աչքի դեմ,
ինչպես ասում են։
Թարգմանությունը անգլերենից՝ Անահիտ Ղազախեցյանի
