Զոյա Փիրզադ | Մորեխները
Մի առավոտ, ինչպես բոլոր օրերին, քաղաքի բնակիչներն արթնացան։ Կանայք ինքնաեռները վառեցին, հայելիների առաջ ձեռքները տարան դեմքների վրայով, գցեցին ծաղկավոր չադրաներն ու հագնելով հողաթափերը՝ քայլեցին…
ԸնթերցելՄի առավոտ, ինչպես բոլոր օրերին, քաղաքի բնակիչներն արթնացան։ Կանայք ինքնաեռները վառեցին, հայելիների առաջ ձեռքները տարան դեմքների վրայով, գցեցին ծաղկավոր չադրաներն ու հագնելով հողաթափերը՝ քայլեցին…
ԸնթերցելՓիրզադի երկերում կեանքը դիտարկւում է հայկական և իրանական կենսաձևերի զուգահեռների մէջ։ Պատմւածքների երկու շարքերում և երկրորդ վէպում՝ «ընտելանում ենք» պատկերւած է պարսկական կեանքը, իսկ…
ԸնթերցելՏունը նրա օժիտն էր։ Մեծ ու լուսավոր սենյակներով, շերտավարագույրներով և լայն սանդուղքներով՝ նախաշեմից սկսվող, գալարվելով երկրորդ հարկի ննջասենյակներին հասնելով։ Ներքնահարկում մի շատրվան կար,…
ԸնթերցելԵրեկո է: Բակն ու այգին ջրելուց հետո ամառային երկարաձիգ շոգը տեղի է տալիս: Այգին լի է ծխածաղիկներով՝ ճերմակ, բիլ, վարդագույն: Ռահելեն ծորակն է փակում:…
ԸնթերցելԵրբեմն առավոտները քնից արթնանում էի և ուզում ճմռթված գիշերազգեստով, գզգզված մազերով, թարս ու շիտակ գուլպաներով հեռուստացույցի դիմաց նստել, մուլտֆիլմ նայել: Ուոլթ Դիսնեյի մուլտֆիլմներն էի…
ԸնթերցելՎաղ առավոտ է: Կինը պատուհանից բակն է նայում: Ծառը ծաղկել է: Ճակատից մի սպիտակ մազափունջ է հեռացնում: Քառասունմեկերորդ անգամն է, որ տեսնում է ծառի…
ԸնթերցելԱմեն օր ինքս ինձ համոզում եմ. «Այսօր մի պատմություն եմ գրելու»: Բայց երեկոյան՝ ընթրիքի ամանները լվանալուց հետո, հորանջում եմ ու ասում. «Վաղը…, վաղն անպայման…
ԸնթերցելԱղջնակը մոր ձեռքը բռնած գնում էր: Մայրը երբեմն կանգ էր առնում` խանութների ցուցափեղկերին նայելու. կոշիկի խանութներում բազմատեսակ կոշիկներ էին վաճառվում` բարձրակրունկ ու ցածրակրունկ, սպիտակ,…
ԸնթերցելԵրեկո է։ Կինը պատուհանից փողոց է նայում։ Գիշերային հերթապահության օրերին` հիվանդանոց գնալուց առաջ, պատուհանի մոտ կանգնած` սպասում է դպրոցից տուն դարձող աղջկան։ Երկսենյականոց…
Ընթերցել