Վիկտորիա Սամուել

Ես այնքան դժվարությամբ եմ գրում․․․ Ես երբեմն ուզում եմ օրվա մեջ անընդհատ ասել՝ ինչքան եմ կարոտում քեզ։ Ես ուզում եմ ասել, որ եթե նույնիսկ…

Ես քեզ դարձնում եմ բանաստեղծություն, երգ, զրույց, ցավ, կինո, հորինվածք։ Ես քեզ դարձնում եմ պատմություն՝ չլինող բաների մասին, ասենք՝ Ալադինի կամ փրկվող ջրահարսերի, որ…

Ովքե՞ր են ոռնում հեռվում, երբ գայլերը վաղուց լքել են մեզ։ Ես ուզում եմ խոտի տակ մտնել, ոչ թե որ մեռնեմ, այլ տաքանամ։ Իսկ նա…

Տառականներն իրենց ապաստանն են գտնում քո մարմնում, քո մարմնում, քո մարմնում, իսկ դու չտեսնելու ես տալիս, չլսելու ես տալիս մշտական ձայները՝ դե, թող էս…

Ես չեմ ծնվել արեւից գուցե եւ ոչ մի յուրահատուկ բան չունեմ, բայց ես սիրում եմ ինձ, ես տեսնում եմ ինձ կողքից, եւ ես տեսնում…

Թող կապույտ-կապույտ այս օրերը գրկեն ինձ, երբ նորից խավար կլինի, եւ թափանցիկ հայացքները, որ լինում են հաճախ այս կապույտ-կապույտ օրերին, ինձ նայեն հետո, երբ…

Հասկանո՞ւմ ես, եթե նույնիսկ պատերազմ լինի, ես շարունակելու եմ պատկերացնել մի բաց բալկոն, որտեղ կլինեն ֆրեզիաներ, մեկ-մեկ էլ՝ դեղին վարդեր, եւ ռմբակոծությունների մեջ ես…

Սա շատ դժվար կյանք է, երբ վախերը չեն լքում մեզ, երբ դրանք մեծանում ու կուլ են տալիս քեզ քո երազներում։ Ես չեմ ուզում գրել…

Դատարկության հիմքը սպասումն է։ Ես սպասում եմ գարնանը եւ վերածննդին իմ։ Ես սպասում եմ ծաղիկների բույրին ու արեւին։ Ես սպասում եմ ինձ։ Ես սպասում…